หัวใจพุทธ
ในพระไตรปิฎกและอรรถกถาไม่มีแสดงพยัญชนะไว้ว่า หัวใจของพระพุทธศาสนาคืออะไร แต่ผู้ศึกษารุ่นหลังๆ มีการกล่าวสรุปที่แตกต่างกันหลายๆ นัย เช่น หลักคำสอนของพระพุทธองค์ทั้ง ๓ ปิฎก หรือโอวาทปาติโมกข์ที่ทรงแสดงวันมาฆะบูชา หรือปรมัตถธรรมทั้ง ๔ จิ เจ รู นิ อริยสัจ ๔ ไตรสิกขา ไตรลักษณะ ความไม่ประมาท และปัญญา เป็นต้น ซึ่งความจริงแล้วจะกล่าวโดยนัยไหนก็ได้ เพราะพระธรรมคำสอน ทั้งหมดเพื่อให้เกิดปัญญารู้แจ้งความจริง
ไม่ว่าจะกล่าวโดยนัยไหน ก็สรุปลงที่ "การละ..." เท่านั้น.
พุทธ แปลว่า ผู้รู้
หัวใจของพุทธ คือ การละความไม่รู้
นั่นก็คือ อวิชชา
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ธรรมทั้งปวงมีอะไรเป็นมูล (เหตุ) มีฉันทะ (โลภะ) เป็นมูล ธรรมทั้งปวงมีอะไรเป็นใหญ่ มีสติเป็นใหญ่ ธรรมทั้งปวง มีอะไรเป็นยิ่ง มีปัญญาเป็นยิ่ง ธรรมทั้งปวงมีอะไรเป็นแก่น มีวิมุตติเป็นแก่น ธรรมทั้งปวงมีอะไรเป็นที่หยั่งลง มีอมตะเป็นที่หยั่งลง ธรรมทั้งปวงมีอะไรเป็นที่สุด มีนิพพานเป็นที่สุด ดังนั้นหัวใจของพระพุทธศาสนาคือดับกิเลสและ ดับขันธปรินิพพาน ดับขันธ์ ๕ หมด ไม่มีเหลือ ไม่ต้องเกิดอีกครับ เพราะดับเหตุปัจจัยที่ให้เกิดแต่ดับกิเลสด้วยปัญญา ดังข้อความในพระไตรปิฎกครับ
เชิญคลิกอ่าน ...
ธรรมทั้งปวงมีฉันทะเป็นมูลมีนิพพานเป็นที่สุด [มูลสูตร]
ความคิดเห็นของเพื่อนธรรมชาวต่างชาติคนหนึ่ง เขาบอกว่า " ปัญญา " และ "ความเป็นอนัตตา" ดิฉันเห็นด้วยค่ะ
เมื่อหันมาสนใจศึกษาพระธรรม ด้วยการฟังการบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ นานๆ เข้า ก็มีคำถามว่า มีอกุศลก็ต้องเวียนวายตายเกิด เป็นธรรมดา การทำกุศล ก็ยังต้องเวียนวายตายเกิดเช่นกัน เพื่อรับผลกรรม ที่กระทำไว้ และอะไรล่ะ ที่ทำให้ไม่ต้องเวียนวายตายเกิดอีก ก็ยังไม่สามารถตอบได้ เพราะ เรายังมุ่งทำบุญเพื่อหวังผล ทำบุญแล้วอธิษฐานขอให้ร่ำรวย มีความสุข แต่ไม่เห็นเคยอธิษฐานเลยว่า ขอให้พบพระธรรมเพื่อให้หลุดพ้นการเวียนวายตายเกิด
หัวใจของศาสนาพุทธ คือ
๑. ละความชั่ว คือ คือละด้วยการรักษาศีล งดเว้นทุจริต ทางกาย ทางวาจา
๒. ทำความดี ด้วยการอบรมเจริญสมถภาวนา เช่น การเจริญเมตตา ฯลฯ
๓. อบรมจิตให้บริสุทธิ์ ด้วยการอบรมสติปัฏฐาน สูงสุดเป็นพระอรหันต์ค่ะ
เชิญคลิกอ่าน....
แก่นของพรหมจรรย์ [มหาสาโรปมสูตร]
ที่สุดของพรหมจรรย์ [มหาสาโรปมสูตร]
กล่าวโดยนัยไหนก็ได้ เพราะพระธรรมคำสอนทั้งหมดเพื่อให้เกิดปัญญารู้แจ้งความจริง
... กราบอนุโมทนาค่ะ ...
ขอร่วมสนทนาด้วยค่ะ
ท่านใดที่เห็นข้อความนี้ มีสิ่งควรทำความเห็นให้ถูกต้องขอให้ท่านแสดงความเห็นด้วย
สำหรับดิฉันไม่รู้จริงๆ ว่า หัวใจพระพุทธศาสนคืออะไร
เท่าที่ได้สัมผัสและรับฟังมา
เข้าใจว่าสิ่งสำคัญในพระพุทธศาสนาคือ การฝึกฝนจิตของเราที่เป็นปุถุขนในกามาวจรภูมิขึ้นไปสู่ โลกุตรภูมิ และที่จะพัฒนาได้ต้องมีแผนที่
แผนที่นี้คือ ปรมัตถธรรมได้แก่ การสิกขา จิต เจตสิก รูป เพื่อการไปสู่พระนิพพาน
และที่สำคัญมากสำหรับปุถุชนที่เป็นคนนี้คือการ หนีอบายภูมิ 4และหลุดออกจากกามาวจรภูมิ รูปวจรภูมิ อรูปวจรภูมิ คือการพ้นจากสังสารวัฏฏนั่นเองเพื่อจิตเข้าสู่โลกุตรภูมิ
เหตุที่วนเวียนในสังสารวัฏฏคือการที่เราประกอบไปด้วยอวิชชา ที่เป็นจุดเริ่มของปฏิจจสมุปบาท เห็นว่าไม่ใช่เรื่องง่าย เป็นเรื่องยากมากๆ
แม้พระพุทธองค์ทรงใช้เวลาหลายแสนอสงไขยในการเวียนว่ายในสังสารวัฏฏก่อนจะตรัสรู้
การที่พวกเรามาสิกขาจึงต้องมีสัทธาแน่วแน่ว่าพระพุทธเจ้าและสาวกยังสำเร็จมัคผลนิพพานได้ แม้ใช้เวลานานก็ตามเราเองต้องวิริยะพากเพียร ชีวิตคนสั้นมากจริงๆ
เวลา 24 ชม เรามัวทำเรื่องอะไร ไม่หาเวลามาสิกขากันทั้งอาจารย์ พระไตรปิฎก พระอรรถกถา ฎีกาที่เกี่ยวข้อง อย่าปล่อยเวลาไปเลย กัลยาณมิตรมีมากมายพร้อมจะช่วยกันทั้งนั้น
สาธุ สาธุ อนุโมทามิ
