การเจริญสติปัฏฐานอาศัยอรูปฌาน

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เป็นเรื่องที่ไกลตัวเป็นอย่างยิ่ง แต่เมื่อกล่าวถึงอรูปฌานแล้ว ไม่ได้มีเฉพาะสัญญาเจตสิกเท่านั้นที่เกิดร่วมด้วย ยังมีเจตสิกอื่นๆ เกิดร่วมด้วย ที่ขาดไม่ได้เลยคือ โสภณเจตสิก เป็นธรรมที่มีจริง ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน อรูปฌาน ก็มีจริง เป็นธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย เมื่อมีจริง ก็สามารถเป็นอารมณ์ของสติปัฏฐานได้ แต่ต้องไม่ใช่ในขณะเดียวกัน ซึ่งจะต้องอบรมแจริญปัญญา ที่เป็นวิป้สนนาภาวนา จึงจะรู้สภาพธรรมตามความเป็นจริงได้ แต่สำหรับเบื้องต้น ไม่ใช่ไปรู้อรูปฌาน โดยเฉพาะเนวสัญญานาสัญญายตนฌาน นั้น สภาพธรรมที่เป็นสัมปยุตตธรรมของเนวสัญญานาสัญญายตนฌาน แผ่วเบามากจนกล่าวได้ว่ามีก็ไม่ใช่ไม่มีก็ไม่ใช่ เพราะฉะนั้น จึงไม่เป็นอารมณ์ของผู้อบรมปัญญาเจริญสติปัฏฐานเบื้องต้น เนื่องจากอารมณ์ไม่ปรากฏชัดเจน

ข้อที่น่าพิจารณาเป็นอย่างยิ่ง คือ สิ่งที่กำลังมีกำลังปรากฏในขณะนี้ เริ่มเข้าใจหรือยัง นี้คือ สิ่งที่สำคัญ จึงต้องอาศัยการฟังพระธรรมบ่อยๆ เนืองๆ ไม่ขาดการฟังพระธรรมเป็นปกติในชีวิตประจำวัน ครับ

...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ