ความโกรธนี้ยังประโยชน์ทั้งปวงให้พินาศ

 
webdh
วันที่  26 ก.ค. 2550
หมายเลข  4368
อ่าน  957

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ - หน้าที่ 610

เมื่อผู้ทำความผิดมีคุณ เราไม่ควรทำความโกรธในผู้มีคุณ. เมื่อไม่มีคุณควร

แสดงความ สงสารเป็นพิเศษ. ยศอันเป็นคุณของเราย่อมเสื่อมเพราะความโกรธ.

สิ่งเป็นข้าศึกทั้งหลายมีผิวพรรณเศร้าหมองและการอยู่เป็นทุกข์เป็นต้น ย่อมมาถึง

เราด้วยความโกรธ. อนึ่ง ชื่อว่าความโกรธนี้กระทำสิ่งไม่เป็นประโยชนได้ทุกอย่างยังประโยชน์ทั้งปวงให้พินาศ เป็นข้าศึกมีกำลัง.


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
wannee.s
วันที่ 26 ก.ค. 2550

ให้คิดถึงความตายบ่อยๆ ทำให้สลด งอกลับ ถอยกลับจากอกุศลได้ ถ้าสะสม

ความโกรธมากขึ้น ชาติหน้าเราก็จะโกรธมากกว่าชาตินี้อีก ความโกรธทำให้ไป

ทุคติภูมิ คนโกรธไม่รู้ธรรมะ

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
แล้วเจอกัน
วันที่ 26 ก.ค. 2550

ความโกรธ เป็นธรรมเมื่อมีเหตุปัจจัยก็เกิด หนทางเดียวที่จะดับกิเลสคือรู้ว่า ความโกรธเป็นธรรมไม่ใช่เรา


ขออนุโมทนา


 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ