พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๔. มัจฉรสูตร ว่าด้วยคุณและโทษของการอยู่อาศัย

 
บ้านธัมมะ
วันที่  29 ต.ค. 2564
หมายเลข  39311
อ่าน  347

[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 477

ปัญจมปัณณาสก์

ทีฆจาริกวรรควรรณนาที่ ๓

๔. มัจฉรสูตร

ว่าด้วยคุณและโทษของการอยู่อาศัย


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 29 มี.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 477

๔. มัจฉรสูตร

ว่าด้วยคุณและโทษของการอยู่อาศัย

[๒๒๔] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษในการอยู่ประจำที่ ๕ ประการนี้ ๕ ประการเป็นไฉน? คือ ภิกษุผู้อยู่ประจำที่เป็นผู้ตระหนี่ที่อยู่ ๑ ตระหนี่สกุล ๑ ตระหนี่ลาภ ๑ ตระหนี่วรรณะ ๑ ตระหนี่ธรรม ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย โทษในการอยู่ประจำที่ ๕ ประการ นี้แล.

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ในการอยู่ที่กำหนด พอสมควร ๕ ประการ นี้ ๕ ประการเป็นไฉน? คือ ภิกษุผู้อยู่มีกำหนดพอสมควร เป็นผู้ไม่ตระหนี่ที่อยู่ ๑ ไม่ตระหนี่สกุล ๑ ไม่ตระหนี่ลาภ ๑ ไม่ตระหนี่วรรณะ ๑ ไม่ตระหนี่ธรรม ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อานิสงส์ในการอยู่มีกำหนด พอสมควร ๕ ประการ นี้แล.

จบมัจฉรสูตรที่ ๔

อรรถกถา มัจฉรสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในมัจฉรสูตรที่ ๔ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า วณฺณมจฺฉรี คือ เป็นผู้ตระหนี่คุณ. บทว่า ธมฺมมจฺฉรี คือ เป็นผู้ตระหนี่ปริยัติ.

จบอรรถกถา มัจฉรสูตรที่ ๔