พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย

๙. ปริกุปปสูตร ว่าด้วยบุคคลผู้ต้องไปอบายแก้ไขไม่ได้ ๕ จําพวก

 
บ้านธัมมะ
วันที่  27 ต.ค. 2564
หมายเลข  39202
อ่าน  333

[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 270

ตติยปัณณาสก์

คิลานวรรคที่ ๓

๙. ปริกุปปสูตร

ว่าด้วยบุคคลผู้ต้องไปอบายแก้ไขไม่ได้ ๕ จําพวก


อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 36]


  ข้อความที่ 1  
 
บ้านธัมมะ
วันที่ 5 พ.ค. 2565

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้า 270

๙. ปริกุปปสูตร

ว่าด้วยบุคคลผู้ต้องไปอบายแก้ไขไม่ได้ ๕ จำพวก

[๑๒๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๕ จำพวกนี้ เป็นผู้ต้องไปอบาย ต้องไปนรก เดือดร้อน แก้ไขไม่ได้ ๕ จำพวกเป็นไฉน คือ บุคคลผู้ฆ่ามารดา ๑ ผู้ฆ่าบิดา ๑ ผู้ฆ่าพระอรหันต์ ๑ ผู้มีจิตประทุษร้ายทำโลหิตของพระตถาคตให้ห้อ ๑ ผู้ทำลายสงฆ์ให้แตกกัน ๑ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๕ จำพวก นี้แล เป็นผู้ต้องไปอบาย ต้องไปนรก เดือดร้อน แก้ไขไม่ได้.

จบปริกุปปสูตรที่ ๙

อรรถกถาปริกุปปสูตร

พึงทราบวินิจฉัย ในปริกุปปสูตรที่ ๙ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า อาปายิกา ได้แก่ เป็นคนต้องไปอบาย. บทว่า เนรยิกา ได้แก่ ต้องไปนรก. บทว่า ปริกุปฺปา ได้แก่ มีสภาวะกำเริบร้าย เหมือนแผลเก่า. บทว่า อเตกิจฺฉา ได้แก่ ใครๆ จะทำให้กลับคืนไม่ได้.

จบอรรถกถา ปริกุปปสูตรที่ ๙