๗. อัตตสูตร ธรรมที่อํานวยให้เบียดเบียนและไม่เบียดเบียนตน

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 54

๗. อัตตสูตร

ธรรมที่อำนวยให้เบียดเบียนและไม่เบียดเบียนตน

[๔๕๖] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ ย่อมเป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตน ... ทั้งเพื่อเบียดเบียนคนอื่น ... ทั้งเพื่อเบียดเบียนด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย ธรรม ๓ ประการคืออะไรบ้าง คือ กายทุจริต วจีทุจริต

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ติกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้า 55

มโนทุจริต นี้แล ภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ ย่อมเป็นไปทั้งเพื่อเบียดเบียนตน ... ทั้งเพื่อเบียดเบียนคนอื่น ... ทั้งเพื่อเบียดเบียนด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการนี้ ย่อมไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตน ... เพื่อเบียดเบียนคนอื่น ... เพื่อเบียดเบียนด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย ธรรม ๓ ประการคืออะไรบ้าง คือ กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต นี้แล ภิกษุทั้งหลาย ธรรม ๓ ประการ ย่อมไม่เป็นไปเพื่อเบียดเบียนตน ... เพื่อเบียดเบียนคนอื่น ... เพื่อเบียดเบียนด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย.

จบอัตตสูตรที่ ๗

อรรถกถาอัตตสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในอัตตสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า อตฺตพฺยาพาธาย ได้แก่ เพื่อให้ตนเองลำบาก. บทว่า ปรพฺยาพาธาย ได้แก่ เพื่อให้บุคคลอื่นลำบาก. บทว่า กายสุจริตํ เป็นต้น มาในตอนต้นด้วยอำนาจกุศลกรรมบถ ๑๐. แต่ว่าในขั้นสูงขึ้นไป จนกระทั่งถึงอรหัตผล ท่านก็ไม่ได้ห้ามไว้เลย.

จบอรรถกถาอัตตสูตรที่ ๗