๔. มังคุฬิตถีสูตร ว่าด้วยหญิงมีกลิ่นเหม็น

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 718

๔. มังคุฬิตถีสูตร

ว่าด้วยหญิงมีกลิ่นเหม็น

[๖๕๓] ฯลฯ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้ตอบว่า เมื่อผมลงมาจากภูเขาคิชฌกูฏ ได้เห็นหญิงมีกลิ่นเหม็นน่าเกลียดลอยอยู่ในเวหาส

พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้า 719

แร้งบ้าง กาบ้าง นกตะกรุมบ้าง ต่างก็โผถลาตามจิกทึ้งหญิงนั้น ได้ยินว่า หญิงนั้นส่งเสียงร้องครวญคราง ฯลฯ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย หญิงนี้ได้เป็นหญิงแม่มด อยู่ในกรุงราชคฤห์นี้เอง ฯลฯ.

จบมังคุฬิตถีสูตรที่ ๔

อรรถกถามังคุฬิตถีสูตรที่ ๔

ในเรื่องหญิงมีกลิ่นเหม็น มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.

บทว่า มงฺคุฬี ได้แก่ มีรูปแปลก ไม่น่าดู น่ารังเกียจ.

ได้ยินว่า เธอเป็นหญิงแม่มดกระทำกรรมของหญิงผู้เป็นทาสียักษ์ เที่ยวประกาศว่า เมื่อคนนี้ๆ ทำพลีกรรมอย่างนี้ พวกท่านทั้งหลายจักเจริญอย่างนี้ ดังนี้ แล้วลวงถือเอาของหอมและดอกไม้เป็นต้นของมหาชน ให้มหาชนมีความเห็นชั่วเห็นผิด. เพราะฉะนั้น เธอจึงมีส่วนเท่ากับกรรมนั้น เธอจึงมีกลิ่นเหม็น เหตุขโมยของหอมและดอกไม้เป็นต้น เธอเกิดมีรูปไม่น่าดู แปลกประหลาด น่ารังเกียจ เหตุให้เขาถือความเห็นชั่ว.

จบอรรถกถามังคุฬิตถีสูตรที่ ๔