การสะสมของจิต

* ทำไมแต่ละคนในชาตินี้ จึงมีความแตกต่างกันไปทั้งฐานะ ความเป็นอยู่ และอุปนิสัยอย่างหลากหลาย?

* จิต เป็นสภาพรู้ที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้อารมณ์ (สิ่งที่จิตรู้) จิตเกิดขึ้นรู้อารมณ์แล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็วที่สุด และทันทีที่จิตขณะหนึ่งดับไป จิตขณะต่อไปก็เกิดขึ้นทันที โดยไม่มีระหว่างคั่น

* ขณะที่จิตเป็นกุศลหรืออกุศล แม้เกิดแล้วก็ดับไป แต่จะสะสมเป็นอุปนิสัยในกุศลหรืออกุศลต่างๆ สืบต่อไปในจิต จึงทำให้แต่ละบุคคลมีจริต อัธยาศัยที่หลากหลายแตกต่างกันไป

* ถ้ากุศลหรืออกุศลนั้น ถึงขั้นสำเร็จเป็นกุศลกรรมหรืออกุศลกรรม ก็จะสะสมกรรมนั้นๆ สืบต่อไปในจิตขณะต่อๆ ไป และสามารถให้ผลที่ดีหรือไม่ดีได้ตามโอกาส ตามเหตุปัจจัย

* ดังนั้นตลอดมาในสังสารวัฏฏ์ที่แสนนาน ก็คือจิตที่เกิดดับสืบต่อ และสะสมกรรม กิเลส จริต อัธยาศัยต่างๆ ไว้อย่างมากมาย

* ปฏิสนธิจิต คือจิตขณะแรกของแต่ละภพชาติ ที่ประมวลมาซึ่งการสะสมทั้งหมดของจิตที่ผ่านมาในสังสารวัฏฏ์ ซึ่งจะเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้แต่ละบุคคลมีความเป็นไปในชีวิตนี้หลากหลายแตกต่างกันไป

* ดังนั้น จึงไม่สมควรที่จะประมาทในอกุศลใดๆ เลย เพราะแม้เกิดแล้วดับไป ก็จะสะสมเพิ่มพูนอกุศลนั้นๆ ไว้ในจิตสืบต่อไป

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม