การแก้บน

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สัจจะ ความจริง ไม่มีคำแก้บน และไม่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไปแก้บน เป็นความเชื่อของคนไทยที่เข้าใจผิดไปเอง และ นับถือตามประเพณีที่ติดต่อกันมา เพราะ กรรม ต่างหากที่ทำให้เกิดสิ่งต่างๆ ของตนเอง ไม่ใช่เทวดา เจ้าพ่อ เจ้าแม่ หรือ ใครจะมาทำอะไรได้ ดังนั้น ไปบนอะไรไว้ ก็ไปบ่นเพ้อในสิ่งที่ไม่จริงที่เป็นต้นไม้ เจ้าพ่อ เจ้าแม่ ในสิ่งที่เพ้อฝัน ไม่มีตัวตน และก็สำคัญว่าต้องไปแก้บน เพราะ บนไว้ว่าขอให้ได้สิ่งนี้ แล้ว สิ่งนั้นก็บันดาลให้ แท้ที่จริง เป็นเรื่องของกรรมของตนเองที่ทำไว้ในอดีต ให้ผล ไม่ใช่ ใครมาบันดาลได้เลย

เพราะฉะนั้น เมื่อได้มีโอกาสมาศึกษาพระพุทธศาสนา ก็จะเข้าใจความจริงว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของของตนเท่านั้น ไม่มีใครต้องไปบน ใครไปบันดาล และใครต้องไปแก้บน แต่ เพราะไม่ได้ศึกษาพระธรรม ก็เป็นความเชื่อที่ฝังรากลึกคนไทยมานานแสนนานยากที่จะแก้ไข ประโยชน์ของชีวิต ไม่ใช่การไปขออะไรแล้วได้สมปรารถนา แต่ ชีวิตควรจะศึกษาพระธรรม เพราะความไม่รู้จึงทำให้ไปบน ไปแก้บน และเป็นทุกข์ต่างๆ เพราะกิเลสความไม่รู้ ขาดปัญญาเข้าใจพระธรรม ครับ

[เล่มที่ 33] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒- หน้าที่ ๑๖๘

คนหว่านพืชเช่นใด ย่อมได้ผลเช่นนั้น คนทำเหตุดี ย่อมได้ผลดี ส่วนคนทำเหตุชั่ว ย่อมได้ผลชั่ว

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สิ่งที่ประเสริฐ คือ พระธรรมคำสอนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง จึงควรอย่างยิ่งที่จะตั้งต้นด้วยการฟัง ด้วยการศึกษาอย่างละเอียดรอบคอบจริงๆ ตั้งต้นด้วยความเข้าใจที่ถูกต้อง ความเข้าใจพระธรรมนี้แหละที่จะเป็นที่พึ่งที่แท้จริง ป้องกันไม่ให้เห็นผิดจากความเป็นจริงของธรรม และจะเกื้อกูลให้คุณความดีเจริญยิ่งขึ้นในชีวิตประจำวัน ไม่ทำในสิ่งที่ผิด ไม่ทำตามๆ กันไปในสิ่งที่ผิด ครับ

เรื่อง การบน ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารนเขตต์ ได้แสดงความเป็นจริงไว้ ควรศึกษาเป็นอย่างยิ่ง ดังนี้

* * มีความเข้าใจเรื่อง "บน" ว่าอย่างไร เป็นไปได้ไหม? หรือว่าเป็นความคิดเอง ถ้าหากบนได้ ทุกอย่างต้องดีหมด เพราะทุกคนก็บนไป แต่ว่า บน คืออะไร คือ ความเห็นผิดใช่ไหม? ไม่เชื่อในกรรมของตน กรรมดี ต้องทำให้ได้รับผลที่ดี ทำให้เกิดผลที่ดี กรรมไม่ดี ถึงจะบนสักเท่าไหร่ ผลก็ต้องไม่ดี แม้แต่เราเกิดมาก็ตามกรรม ต่างคนก็ต่างเป็นไปตามกรรม ครอบครัวไหน อย่างไร ชีวิตดำเนินไปอย่างไรก็ต้องตามกรรม ใครจะเอากรรมของคนอื่นมาให้เราได้ หรือกรรมของเราจะให้หมดไปเพราะคนอื่นมาทำให้หมดไปได้หรือ? นั่นเป็นสิ่งที่ไม่มีเหตุผลเลย เพราะฉะนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญพระบารมี (คุณความดีที่จะทำให้ถึงฝั่งของการดับกิเลส) เพื่อให้คนรู้ความจริง ซึ่งประเพณีต่างๆ ในสมัยนั้นก็คิดกันเอง เชื่อกันเอง แต่ไม่ใช่ความถูกต้อง

เพราะฉะนั้น คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้นที่จะทำให้เราพิจารณาไตร่ตรองว่า ความผิดถูกคืออย่างไร ถ้ายังเชื่อเรื่อง "บน" อยู่ ก็คือ ไม่เชื่อเรื่องกรรม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนเรื่องกรรม ใครทำกรรมอย่างไร ก็ต้องได้รับผลของกรรมอย่างนั้น ไม่ใช่ว่าให้บนกับพระองค์แล้วจะได้อย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ใช่เลย เพราะกรรมของท่าน (กุศลกรรมให้ผล) จึงทำให้ท่านไปโรงพยาบาล รักษาได้ หาย แต่ถ้าเป็นอกุศลกรรม (ให้ผล) ก็ไม่หาย บนสักเท่าไหร่ ก็ไม่หาย เขาก็บนมาตั้งเยอะแยะ เขาก็ตายกันไปตั้งเยอะ เพราะฉะนั้น ต้องเป็นผู้ที่มั่นคงในเหตุผล เพราะว่า ถ้าเบื้องต้นไม่มี ที่จะไตร่ตรองว่าเหตุคืออย่างไร ผลคืออย่างไร ต่อไปก็ไม่มีอะไรที่จะทำให้เข้าใจได้ถูกต้อง เพราะเริ่มไม่ถูกต้องแม้แต่ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็มองไม่เห็นเหตุผล ที่ข้างหน้ายังอีกไกลมากที่จะต้องเป็นผู้ที่รอบคอบละเอียด ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไตร่ตรอง แล้วรู้ว่า คำจริงนั้นเป็นประโยชน์ทุกกาลสมัย

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่เคยตรัสให้ใคร "บน" แล้วเราจะไป "บน" พระพุทธเจ้าได้อย่างไร แค่ "บน" ก็ไม่ถูกแล้ว แต่คำของพระองค์ทุกคำ เป็นคำจริงซึ่งลึกซึ้งยิ่งกว่านี้อีก เพราะฉะนั้น ต้องตั้งต้นด้วยความเป็นผู้ที่มีเหตุผล ในความถูก ความผิด และเป็นผู้ที่ละเอียดด้วย แค่นี้ก็เห็นชัดๆ ว่า "บน" ได้หรือ? บน เพราะไม่รู้ต่างหาก ถ้าเราทำดีแล้ว ไม่ต้อง"บน" ก็ได้ใช่ไหม? ถ้ามีกรรมที่ทำไว้ดี อย่างไรก็ต้องได้รับผลที่ดีใช่ไหม ใครจะมาทำกรรมแทนใครได้ พระธรรมลึกซึ้งยิ่งกว่านี้ เพราะฉะนั้น ก็ต้องตั้งต้นด้วยความเป็นผู้ที่รู้ว่า อะไร ถูก อะไรผิด แล้วเป็นผู้ที่ตรง และจริงใจที่จะเข้าใจให้ถูกต้องต่อไป

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ที่เคารพยิ่ง
ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ