ธรรมฝ่ายดี สงบจากอกุศล

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๒๗๐]

ธรรมฝ่ายดี สงบจากอกุศล

หนทางที่จะสงบคืออย่างไร หรืออะไรเป็นความสงบ? เพราะฉะนั้น ธรรมฝ่ายดี สงบจากอกุศล ใช่ไหม? แต่ว่าอกุศล มากไหม หรือน้อยนิดเดียววันนี้ไม่เห็นมีใครเป็นอกุศลอย่างนั้นหรือเปล่า? นี่คือความไม่รู้ทั้งหมด เป็นอกุศลทุกขณะ เกือบทุกขณะก็ว่าได้ เพราะว่าเร็วมาก ทั้งๆ ที่เกิดดับสืบต่ออย่างเร็ว อกุศลก็ยังมาก ตามทุกขณะที่เห็น ที่ได้ยิน ที่ได้กลิ่น ที่ลิ้มรส ที่รู้สิ่งหนึ่งสิ่งใดที่กระทบสัมผัส ที่คิดนึก นั่นคือ อกุศล เพราะไม่รู้ ถ้าไม่เห็นโทษ ก็ยังคิดว่าไม่เห็นเป็นไรเลยวันนี้ก็ไม่เห็นมีใครได้รับโทษภัยอะไรจากอกุศลสักอย่างเดียว รับประทานอาหารอร่อย โทษภัยก็ไม่เห็น อยากในสิ่งที่ไม่ดี ก็ไม่รู้ ใช่ไหม? ไม่รู้ไปหมด แล้วจิตเกิดดับนับเท่าไหร่ในสังสารวัฏฎ์มาแล้ว ด้วยความรู้ เพราะฉะนั้น แม้แต่คำว่า สงบ ในวันนี้มีหรือเปล่า วันก่อนมีหรือเปล่า ตั้งแต่เกิดมามีบ้างหรือเปล่า ฟังธรรมแล้วมีบ้างหรือเปล่า เจริญขึ้นอีกบ้างหรือเปล่า ทั้งหมดต้องเป็นเรื่องของความจริง ไม่ใช่ความคิดเดา แต่ต้องเป็นเรื่องของความตรงต่อความจริง เพราะฉะนั้น คนที่จะได้สาระจากพระธรรม ต้องเป็นคนตรง ตรงที่จะรู้ว่า อะไรสงบ ถ้าความโกรธ เกิด ไม่สงบ ความไม่โกรธ สงบ แต่วันหนึ่งๆ ก็ไม่ใช่มีแต่ความโกรธ ความไม่รู้ล่ะ เห็นไหม? อะไรจะทำให้ความไม่รู้ซึ่งไม่สงบเลย เป็นความสงบ เพราะรู้ความจริง?

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย