ฟังด้วยดีย่อมได้ปัญญา
คำว่า "ฟังด้วยดีย่อมได้ปัญญา" คำนี้เป็นพระพุทธพจน์ คือ ทรงแสดงแก่อาฬวกยักษ์ ที่ถามปัญหา ในอาฬวกสูตร ซึ่งมีมาในขุททกนิกายสุตตนิบาต โปรดอ่านข้อความบางตอนจาก ..อาฬวกสูตร
การฟังเป็นความดี ความประพฤติมักน้อยเป็นความดี การอยู่โดยไม่มีห่วงใย เป็นความดีทุกเมื่อ การถามสิ่งที่เป็นประโยชน์เป็นความดี การทำตามโอวาท เป็นความดี กิจมีการฟังเป็นต้นนี้เป็นเครื่องสงบของผู้ไม่ีมีกังวล ดังนี้
จากอรรถกถา อาฬวกสูตร ได้แสดงว่า ฟังด้วยดีย่อมได้ปัญญาอย่างไร ฟังด้วยดี
ฟังอะไร ก็ต้องฟังพระธรรมที่ถูกต้องด้วย จึงจะได้ปัญญา เมื่อผู้เป็นอาจารย์หรือ
บุคคลใดกล่าวธรรม ก็ตั้งใจฟังโดยเคารพฟังด้วยการมีสติ ขณะใดมีสติ ขณะนั้นจิต
เป็นกุศล ดังนั้นไม่ได้หมายความว่าตั้งใจฟังแล้วจะเข้าใจ แต่ต้องมีสติ ระลึกในสิ่งที่
กำลังฟังด้วย คือ เข้าใจนั่นเอง มีปัญญาเครื่องสอดส่อง คือเป็นผู้มีปัญญาที่จะเข้า
ใจธรรมได้ (รู้คำสุภาษิตทุภาษิต) ถึงจะฟังธัมมะเข้าใจ (ได้ปัญญา) แต่ถ้าเป็นคนไม่
ฉลาดถึงอย่างไรก็ฟังไม่เข้าใจ ขณะที่ฟังก็ทรงจำสิ่งที่ฟังไว้ได้ เมื่อทรงจำไว้ได้ก็
พิจารณาธรรมที่ได้ฟังย่อมได้ปัญญา
ธรรมแลย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม