ตั้งจิตไว้ชอบ

ธรรมะอยู่ตรงไหน เข้าใจตรงนั้น ระลึกถึงตรงนั้น ไม่พ้นจากธรรมะเดี๋ยวนี้ ฟังและเข้าใจเดี๋ยวนี้ ฟังเข้าใจก็เป็นที่พึ่ง ต้องเป็นผู้ตรง ปัญญาต้องรู้สิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ไปทำให้เกิดขึ้น ทำไม่ได้แต่ก็หลงเข้าใจว่าทำได้ก็ไปนั่งทำ แต่สิ่งที่กำลังมีเกิดแล้วไม่รู้ เพราะฉะนั้น ต้องฟังบ่อยๆ หนทางเดียว!! ฟังเรื่องอื่นมามากในสังสารวัฏจนยากที่คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะเรียกให้มาดูเดี๋ยวนี้ เห็นเดี๋ยวนี้ ได้ยินเดี๋ยวนี้ คิดเดี๋ยวนี้ ประโยชน์อยู่ที่ฟังแล้วเข้าใจ แต่ฟังหรือเปล่า!! ไปเที่ยว เล่น สนุกสนาน ก็ลืมว่าเป็นธรรมะทั้งหมด กว่าจะระลึกได้ว่าเป็นธรรมะ เป็นปกติ เดี๋ยวนี้เอง!! ถ้าขาดการฟังไม่มีทางที่จะเข้าใจ ไม่ต้องไปแสวงหาธรรมะที่ไหน เป็นธรรมะเดี๋ยวนี้

ตั้งจิตไว้ชอบ ไม่มีใครตั้ง แต่การฟังเข้าใจนั่นแหละตั้งจิตไว้ชอบ ถ้าไม่เข้าใจไม่มีทางที่จะตั้งจิตไว้ชอบเลยเพราะไม่มีเรา แต่พอเข้าใจว่าไม่มีเรา แต่มีธรรมะเกิดตามเหตุตามปัจจัย ฟังจนกว่าจะรู้ว่าไม่ต้องไปรู้อื่นเลย แต่รู้สิ่งที่กำลังปรากฏ ขณะที่เข้าใจนั้นปัญญาตั้งจิตไว้ชอบ เพราะฉะนั้น เป็นปกติ ถ้าผิดปกติก็เรานั่นแหละ ฟังและเข้าใจขึ้นจนกว่าจะเข้าใจว่าไม่ใช่เรา ทั้งหมดเป็นธรรมะ นี่แหละตั้งจิตไว้ชอบ

กราบบูชาคุณท่านอ. สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ