ลูกชายอยากรู้เรื่องบาปกับขุมนรก
วันนี้ บังเอิญลูกชายนั่งดูทีวีอยู่ด้วย ในเวลาซึ่งปกติเขาจะต้องไปเตะฟุตบอลกับ เพื่อนในซอย ทีวีเสนอข่าวเรื่องชนกลุ่มใหญ่ ลงไปชำระบาปให้ลอยไปกับแม่น้ำ ตาม ความเชื่อของศาสนา มีคนจำนวนมาก ถึงขนาดต้องจัดเจ้าหน้าที่ถึงห้าหมื่นคน เพื่อ ป้องกันไม่ให้คนที่แห่แย่งกันลงน้ำนั้นเหยียบกันตาย!! ดิฉันจึงเอ่ยขึ้นมาว่า คนเหล่านี้ น่าสงสาร คิดว่าการลงไปแช่น้ำจะล้างบาปได้ ลูกชายก็ตอบกลับมาว่า "นะ บาปน่ะ ใครก็ล้างให้ไม่ได้ แต่บุญล้างบาปได้ใช่มั้ย?" ดิฉันไม่ตอบว่าได้ หรือไม่ได้ แต่ตอบลูก ด้วยการเปรียบเทียบเชิงวิทยาศาสตร์ เพื่อให้เห็นภาพได้ง่าย จากนั้นก็เป็นการสนทนา อธิบายความให้เด็ก ที่อายุเพิ่งเต็ม 12 และชอบใช้เวลาว่างส่วนใหญ่ให้หมดไปกับการ วิ่งเล่นฟังกันยาว
คำถามคือ เขาถามว่า ทำบาปอะไรจะได้ไปตกนรกแบบไหน ถ้าเราทำดีด้วย ทำชั่วด้วย เราจะได้ขึ้นสวรรค์มั้ย ถ้าต้องไปทั้งนรกและสวรรค์เขาขอเลือกลำบากด้วย การไปนรกก่อน แล้วค่อยไปสบายบนสวรรค์ดีกว่า เราต้องตกนรกด้วยหรือเปล่า นรก มีกี่อย่าง (ขุม) ดิฉันจำไม่ได้จึงไม่ได้ตอบ แต่ใจคิดว่าต้องหาคำตอบมาให้ เขาถาม อีกว่า ทำอะไรบาปมากที่สุด ดิฉันบอกว่า ฆ่าพ่อแม่ ทำพระพุทธเจ้าห้อเลือด ฆ่าพระอรหันต์ บาปที่สุด และขยายความกันอีกเยอะในแต่ละข้อ อธิบายให้ฟังถึงพระ อริยบุคคลทั้ง 4 ที่อธิบายยาวสุดคือเรื่องพระโสดาบันซึ่งใกล้ตัวมากกว่า เพราะเขา รู้จักเรื่องศีลห้า การสนทนาเลยเถิดไปถึงเรื่องการฆ่าสัตว์ ตั้งแต่ ยุง มด แมลงสาบ การฆ่าคน
เขาถามดิฉันแม้กระทั่งเรื่องการทำแท้ง! และถ้ายังไม่เป็นตัวเด็ก ถือว่าบาป ด้วยไหม ดิฉันก็ตอบคำถามไปอธิบายไป และพูดถึงการทำร้ายผู้อื่น รวมถึงการทำร้าย พ่อแม่ก็มีนรกอ้าแขนรออยู่ด้วยเหมือนกัน เขาคิดและถามต่อว่า ตอนเราคลอดออกมา ทำให้แม่ต้องเจ็บเป็นการทำร้ายไหม บาปด้วยไหม ดิฉันค่อนข้างอึ้งกับคำถาม และไม่ แน่ใจว่าจะตอบอย่างไร เพื่อให้เด็กไม่เข้าใจผิดและดิฉันไม่ต้องพูดผิดด้วย ดิฉันจึง พูดว่า "แม่ก็ไม่แน่ใจนะครับว่าบาปหรือไม่บาป แต่แม่คิดว่าไม่น่าจะเป็นอะไร แต่ตอนที่ หนูโตแล้ว รู้เรื่องแล้ว กลับทำร้ายพ่อแม่ ทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจ เป็นคนไม่ดี อันนั้นน่าจะ บาปมากกว่า" ลูกชายท่าทางสบายใจและพูดว่า เพราะตอนนั้นหนูยังไม่รู้เรื่องใช่มั้ย ดิฉันยิ้มๆ ไม่ตอบอะไร แกเลยวิ่งออกไปเตะฟุตบอลตามความเคยชินแบบทุกวัน รบกวนท่านผู้รู้ ช่วยตอบคำถามที่ดิฉันได้เน้นสีไว้ในข้อความด้านบนนี้ที ดิฉันจะเปิดให้เขาอ่านด้วยตัวเอง
ขอบพระคุณมากค่ะ
นรกภูมิเป็นสถานที่เกิดของสัตว์ที่กระทำอกุศลกรรมไว้ ถ้าหากกระทำบาปหนักไว้ย่อม ไปเกิดในนรกที่ทุกข์ทรมานมากและอายุยืนนานมาก ถ้าอกุศลกรรมเบาลงมาย่อมเกิด ในนรกที่ทุกข์ทรมานน้อยกว่า ภูมินรกแบ่งเป็น นรกใหญ่ (มหานรก) ๑ นรกเล็กที่เป็น บริวาร (จูฬนรก) ๑ นรกใหญ่มี ๘ ขุม มี สัญชีวนรก สังฆาตนรก มหาโรรุวนรก อเวจีนรก เป็นต้น อกุศลกรรมที่มีโทษมากหรือบาปหนักที่สุดคือการทำลายสงฆ์ให้แตกกัน การทำร้ายพระพุทธเจ้าให้ห้อเลือด การฆ่าพระอรหันต์ การฆ่ามารดา ฆ่าบิดา หนักที่สุด คือการทำลายสงฆ์ ต่อมา เรียงตามลำดับส่วนปัญหาที่ว่า เด็กคลอดออกมาทำให้แม่ เจ็บปวด เด็กไม่มีบาป เพราะเด็กไม่มีเจตนาทำร้ายให้แม่เจ็บปวด รายละเอียดเรื่อง นรกโปรดอ่านข้อความจากพระไตรปิฎก
ถ้าเราทำอกุศลกรรมบถ ๑๐ ทุจริตทางกาย ๓ ทุจริตทางวจี ๔ ทุจรติทางมโมทวาร ๓ ทุคติภูมิก็รออยู่ข้างหน้าแล้ว แต่ตรงข้ามถ้าเราทำความดีกุศลกรรมบถ ๑๐ เป็นต้น สุคติภูมิก็รออยู่ข้างหน้าเช่นกันค่ะ
ผมอ่านแล้วครับ ขอบพระคุณมากครับที่ช่วยตอบคำถามของผม นรกน่ากลัวมากครับ ผมอยากรู้เรื่องสวรรค์ ช่วยตอบผมด้วยนะครับ จาก ธันว์
ขออนุโมทนาค่ะ ขอบพระคุณมากนะคะ ดิฉันตอบลูกสลับลำดับไปหลายข้อ ก็เลยพลอยได้ ความรู้ไปด้วย กว่าลูกจะอ่านคำตอบจบ ก็ต้องอธิบายศัพท์กันหลายคำอยู่ เขาถามว่า อกุศลกรรมบถ ๑๐ คืออะไร ข้อนี้ดิฉันพอหาคำตอบให้เขาได้ค่ะ และคงต้องบอกเขา ถึงกุศลกรรมบถ ๑๐ ด้วย
ขอบพระคุณ คุณ wannee.s ด้วยค่ะ
สวรรค์มี ๖ ชั้น
1. จาตุมาหาราชิกา เช่น พระเจ้าพิมพิสารเป็นพระโสดาบันก็เกิดชั้นนี้ค่ะ
2. ยามา
3. ดาวดึงส์ ท้าวสักกะจอมเทพเป็นพระโสดาบันก็อยู่ชั้นนี้ค่ะ
4. ดุสิต ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีเป็นพระโสดาบันก็อยู่ชั้นนี้ค่ะ
5. นิมานรดี นางวิสาขาเป็นพระโสดาบันก็อยู่ชั้นนี้ค่ะ
6. ปรมินมิสสวัตี
มนุษย์ที่จะไปเกิดบนสวรรค์ชั้นต่างๆ ก็ต้องทำความดี คือ มีศรัทธา เชื่อกรรม และผลของกรรม ศีล ๕ สุตะ (การฟังธรรม) จาคะ (การเสียสละทรัพย์ หรือการบริจาคเลือด ก็ได้ คือ สละกิเลส) ปัญญา หิริ (ละอายบาป) โอตตัปปะ (เกรงกลัวบาป)
ขอขอบพระคุณนะคะ คำถามลักษณะนี้มีคนหลายคนบนโลกต้องการทราบเยอะเหมือนกัน
ขออนุโมทนาค่ะ
ผมอ่านแล้วครับ ขอบคุณมากครับที่ตอบผมเรื่องสวรรค์ จาก ธันว์ ครับผม
ขออนุโมทนาค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับคำตอบจากทั้ง มศพ. และคุณ wannee.s รวมถึง คุณ medulla แม้ตอนนี้เขาจะอยากรู้เพียงเรื่องของนรกกับสวรรค์ แต่ถ้าหากมันจะเป็น พื้นฐานสำคัญ ที่จะทำให้เขาเติบโตขึ้นมาเป็นผู้มี หิริโอตตัปปะ มีความเกรงกลัว และ ละอายต่อบาป อันจะนำไปสู่การสะสมกุศลมากกว่าอกุศลแล้ว ดิฉันก็อยากจะเกื้อกูล เขาเท่าที่สภาวะความเข้าใจของเขาจะอำนวยให้ในขณะนั้น ตัวดิฉันเองก็ยังต้องศึกษาและขัดเกลาต่อไปอีกนานหากไม่ได้มาพบมาฟังเสียง บรรยายธรรมของท่าน อ.สุจินต์และคณะบ้านธัมมะ รวมถึงผู้เกี่ยวข้องและสหายธรรมทั้งหลาย ดิฉันคงไม่ได้เป็นผู้มีโอกาสดีเช่นนี้ และอาจหลงทางไปไกลมาก
ขอบพระคุณมากค่ะ
