สนทนาธรรมข้ามปีที่ไซ่ง่อน 4
31 ธ.ค. 2557
วันนี้สนทนาธรรมเป็นวันที่ ๒ เมื่อวานนี้คนมาเต็มห้องประชุม นับได้เป็นร้อย มากกว่าที่ไป สนทนาธรรมตามต่างจังหวัดที่มีแต่พวกเรา จะมีเจ้าถิ่นไม่กี่คน ท่านอาจารย์บอกว่า แรกๆ ก็มา เยอะ วันต่อๆ ไปก็จะน้อยลงเรื่อยๆ แต่วันที่สองกลับมามากกว่าเดิม มีแม่ชีมาเพิ่มอีกหลายท่าน ส่วนเราความจำเลอะเลือน ทั้งๆ ที่บอกคนอื่นด้วยวาจาและด้วยการเขียนว่า เริ่มสนทนาเวลา 0900 – 11.00 น. แต่กลับเรียนท่านอาจารย์หลังรับประทานอาหารเช้าว่า จะมารับท่านไปห้อง สนทนาธรรมตอน 09.45 น. เพราะคิดว่าเริ่มสนทนาตอน 10.00 - 12.00 น. แล้วก็มานอน พักผ่อนดูทีวี (ที่เมื่อคืนดูไม่ได้ ผู้จัดการโรงแรมบอกว่า เพราะไฟไหม้ตึกที่อยู่ห่างไป 500 เมตร เมื่อคืนวานนี้นาน 6 ชั่วโมง มีคนเสียชีวิตด้วย 1 คน ที่เราเห็นนั้นไหม้มานานแล้ว ทำให้ ระบบไฟฟ้าขัดข้องทั้งบริเวณนี้ ไม่ใช่เฉพาะที่โรงแรมนี้เท่านั้น) คุยกันว่า การจัดสนทนาธรรม ครั้งนี้ให้เวลาพักผ่อนเยอะดี ลืมเสียสนิทเลยว่า เริ่มสนทนาตั้งแต่ 9 โมง ทำให้นึกเห็นใจคนที่ ตกเครื่องบินหรือตกรถเพราะดูเวลาผิดบ้าง จำผิดวันบ้าง เพราะอะไรๆ ก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น เมื่อมี เหตุปัจจัยจะให้เป็นอย่างนี้ แต่ก่อนก็จะนึกตำหนิในใจว่า ทำไมสะเพร่า ไม่ระมัดระวังอย่างนี้ โชคดีที่ท่านอาจารย์เข้าใจว่า เราพูดเวลาผิด ท่านก็เลยเดินไปห้องสนทนาธรรมเอง ผ่านมา ๒ วัน ปฏิบัติหน้าที่ผู้ดูแลท่านอาจารย์ไม่ผ่านเกณฑ์มาตรฐานที่คุณแก้วตา คุณสุกัญญา คุณ อ้อมทำไว้อย่างดี วันแรกก็ไปรับท่านอาจารย์สาย ท่านลงไปทานข้าวก่อนแล้ว วันนี้ก็สายอีก ตามเคย เพราะจำเวลาผิดไป 1 ชั่วโมง เข้าใจความเป็นอนัตตาของสภาพธรรมทั้งหลายเพิ่ม ขึ้น แม้จะเป็นเพียงแค่การคิดนึกถึงชื่อของอนัตตา ไม่ใช่ประจักษ์ลักษณะของสภาพความเป็น อนัตตาจริงๆ ในขณะที่กำลังปรากฏก็ตาม
สวัสดีปีใหม่2558 ค่ะ ทุกท่าน อย่าเพิ่งงงว่า เขียนเรื่องเดียวกันหรือเปล่า เรื่องเดียวกัน คือ สนทนาธรรมข้ามปี แต่คนละเวลา เนื่องจากเมื่อวานหลังรับประทานอาหารกลางวันแล้วก็เดิน ย่อยอาหารด้วยการเดินเล่นดูสินค้าตามร้านต่างๆ ข้างถนน จนเกือบ 4 โมงเย็น จึงเข้าไป สนทนาธรรม แล้วก็ติดต่อประสานเรื่องไปทะเลทรายมุยเน่ แกรนด์แคนยอนของเวียดนามใน วันปีใหม่ คือ วันนี้
เมื่อวานสนทนาธรรมรอบบ่ายเสร็จแล้วก็ไปรับประทานเฝอใกล้โรงแรม กลับมาเล่าเรื่องการสนทนาธรรมข้ามปีประจำวัน แต่เล่าไม่จบเพราะเหนื่อยอ่อนเลยหลับไป ก่อนตอนสามทุ่ม วันนี้นัดให้โรงแรมโทรมาปลุกตอนตี 3 เพื่อเดินทางไปมุยเน่ตอนตี 4 คน ข้างตัวก็เตือนให้เล่าเรื่องให้แฟนคลับฟังก่อนไปมุยเน่ เพราะได้ส่งรูปไปให้น้องวันชัย ภู่งาม เรียบร้อยแล้วตั้งแต่เมื่อคืน ลูกสาวก็กดดันว่า เมื่อคืนวานนี้คอยจะอ่านจนถึงเที่ยงคืน คุณแม่ ก็ยังไม่ส่ง ความจริงส่งแล้ว แต่ทีมงานยังไม่ปลดล็อค ต้องขอบคุณหลายฝ่ายที่ช่วยกันกดดัน จนต้องตื่นมาเขียนตอนนี้คือ ตีสองของวันที่ 1 ม.ค. 2558 ค่ะ
คงต้องรีบจบแล้วค่ะ เพราะมีเหตุปัจจัยที่สำคัญคือ notebook ที่พิมพ์อยู่ battery หมด ทั้งๆ ที่ เสียบกับ power bank กำลังจะจบพอดี ที่พิมพ์แล้วหายไปหมด (ขอหลอกว่า ที่หายไปสนุก มาก) และตอนนี้ก็เกือบตีสามแล้ว ต้องรีบอาบน้ำเตรียมตัวไปมุยเน่ โลภะกำลังทำกิจของโล ภะ คือ ติดข้องต้องการเห็นสิ่งต่างๆ ที่ได้ยินเขาบอกว่าสวย ว่าดี น่าดูน่าชม ก็ต้องขวนขวาย พาน้องๆ ไปเที่ยวชมให้คุ้มกับมาเวียดนามทั้งที ลืมตัวไปว่า มาเวียดนามเพื่อฟังธรรม
สวัสดีปีใหม่อีกครั้งค่ะ ขอความสวัสดีจงมีแด่ทุกท่านด้วยการเข้าใจธรรมะเพิ่มขึ้นๆ ทุกขณะ เพราะขณะที่มีค่าที่สุดในสังสารวัฏ คือ ขณะที่เข้าใจธรรมะค่ะ
... อ่านตอนต่อไป ...
... อ่านย้อนหลัง ...
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ขอกราบอนุโมทนาในกุศลวิริยะ ของคุณแม่เป็นอย่างยิ่งที่กรุณาเขียนกระทู้ให้แฟนคลับได้ติดตามอย่างใกล้ชิดนะคะ และกราบสวัสดีปีใหม่สหายธรรมทุกๆ ท่านด้วยคะ ทุกชาติต่างจัดงานรื่นเริงฉลองต้อนรับศักราชใหม่ บ้างก็บอกปีใหม่จะเริ่มต้นทำสิ่งที่ดีๆ ทั้งที่ไม่รู้เลยว่า ทุกขณะที่เกิด-ดับไปนั้น เป็นขณะใหม่อยู่ทุกขณะ การเริ่มต้นสิ่งดีๆ จึงไม่ต้องรอถึงปีใหม่ แต่ในขณะนี้นั้นเองที่ได้มีโอกาสฟังพระธรรมมากขึ้น ความดีนั้นจะค่อยๆ เจริญขึ้นตามลำดับก็ด้วยกิจของจิตและเจตสิกที่เกิดจากความเข้าใจนั้นเอง ขอกราบขอบพระคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์และกัลยาณมิตรทุกท่านที่เมตตาเกื้อกูลให้เข้าใจพระธรรมมากยิ่งขึ้นค่ะ ขอกราบอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านด้วยค่ะ
สาเหตุของการเกิดไฟใหม่ อาจเกิดความไม่ระวังในงานที่ทำ เพราะในวันเดียวกันก่อนเกิดไฟใหม้ที่ตึกนั้น ได้มีรถและพนักงานไฟฟ้าประมาณ7-10คนทำงาน เดินไฟ หรือเปลี่ยนอุปกรณ์ระบบไฟใหม่ ซึ่งเป็นเวลาประมาณบ่าย3โมงย็น (เวลาที่นี่) . กระผมและเพื่อนสหายธรม กลับจากทานอาหารกลางวัน ผมเห็นพนักงานที่กล่าวไว้ข้างต้นทำงานอยู่ วันรุ่งขึ้นกระผมและสหายธรรมอีกหลายคน ได้เดินผ่านตึกที่ไฟใหม้ ก็แลเห็นตึกที่ว่าไฟใหม้ไปหลายคูหา เป็นธัมมะที่เกิดปรากฏให้เห็นให้พิจรณาได้จริง สิ่งที่มีเมื่อวันวาน วันนี้หามีไม่ ไม่มีใครไปทำ มีแต่มื่อที่มองไม่เห็นเท่านั้นที่จะทำได้
ขออนุโมทนากับกุศลจิต ของคุณพี่แดง ที่อดนอนมาเขียนเรื่องดีๆ ให้ทุกคนได้อ่าน แถมตอนกลางคืนที่มีไฟใหม้ พี่แดงก็ได้เดินแจ้งเหตุให้ทุกคนทราบ ส่วนท่านร.ศ. สงบ เชื้อทองท่านก็ช่วยพี่แดงบันทึกภาพต่างๆ มาให้พวกเราได้ชม
ปริญญา
