ห้ามไม่ได้
เรียน อาจารย์ทั้งสองท่าน
กระผมได้ศึกษาพระธรรมมาหลายปี พอเริ่มทราบว่าการขายสุราเป็นสิ่งต้องห้ามสำหรับอุบาสกและอุบาสิกา ได้พยายามห้ามคุณแม่แล้ว แต่ก็โดนดุกลับมาและพยายามหาช่องทางธุรกิจอื่นเพื่อทดแทนรายได้ที่จะองเลิกขายสุราให้ท่านมีรายได้ แต่ไม่สำเร็จทุกครั้งที่ห้ามแล้ว ถูกว่ากลับ อกุศลจิตเกิดมาก
จนคิดว่าท่านสะสมมาอย่างนี้ก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร คิดว่าคงต้องปล่อยตามกรรมเสียแล้ว เพราะทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่ทราบว่ากระผมทำถูกหรือไม่อย่างไรครับ ขอความเห็นจากอาจารย์ด้วยครับ
ขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
คำพูดดี ย่อมเป็นคำพูดที่ชั่ว และ ทำให้คนอื่นเกิดอกุศลได้ หากไม่พิจารณาถึงคนที่รับฟัง และกาลเวลา เพราะฉะนั้น การพูดสิ่งที่ดี ห้ามให้ทำสิ่งที่ไม่ดี กับบุคคลที่ไม่พร้อม และ ไม่เห็นประโยชน์ มีแต่จะเพิ่มอกุศลให้ผู้ที่รับฟัง และ เพิ่มอกุศลให้กับผู้พูดเองได้ เพราะ มุ่งที่จะจัดการด้วยโลภะ อยากที่จะไม่ให้เขาทำอย่างนี้ แต่เขาก็ไม่ทำอย่างนี้ ก็เป็นเหตุให้เกิดอกุศลทั้งสองฝ่าย จึงไม่ควรที่จะไปห้าม ในสิ่งที่เขาไม่ยอมทำเลย ครับ ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย เรา และ ใคร ไม่ใช่ผู้ที่จะไปจัดการโลก มีความหวังดี แต่ต้องมีปัญญาพิจารณาว่า ควรทำอย่างไรด้วย ครับ
แม้แต่พระพุทธเจ้า ไม่ได้ทรงแสดงพระธรรมที่เป็นคำจริง คำถูกต้องกับทุกคน แต่พระองค์ทรงแสดงกับผู้ที่มีอัธยาศัย สะสมมาที่ดี ที่พร้อมจะรับฟัง มีศรัทธา มีปัญญา ที่สะสมมาแล้วในอดีตชาติ พระองค์ทรงแสดงธรรมกับบุคคลเหล่านั้น แต่ผู้ใดที่ไม่ได้สะสมปัญญา สะสมศรัทธามาก คำพูดแม้ดี ก็เป็นคำพูดชั่วได้ พระองค์ไม่ทรงแสดงกับคนเหล่านั้น เพราะ อาศัยพระมหากรุณา ที่จะไม่ทำให้ผู้ที่ไม่สะสมปัญญา ศรัทธา มาเกิด อกุศล และ จะเกิดจิตเพ่งโทษ กับพระพุทธเจ้า ละ ทำสิ่งไม่ดี อันจะทำให้เขาและได้รับทุกข์ในอนาคต ครับ
เพราะฉะนั้น ขอให้ มีความหวังดี แต่ ด้วยความเข้าใจ ที่ไม่ใช่การจัดการ แต่เข้าใจถึงความเป็นไปที่จะต้องเป็นอย่างนั้น ที่สะสมมาแต่ละคนที่แตกต่างกัน ครับ
ขออนุโมทนา
เรียน อาจารย์ทั้งสองท่าน
กระผมคงมีโลภะที่อยากได้อานิสงส์จากความกตัญญูมากเกินไป แต่ทุกครั้งที่เหลียวมองท่าน กระผมมีความรู้สึกอยากให้ท่านหันมาสนใจพระธรรมที่ถูกต้องบ้าง เพื่อท่านจะได้มีการเวียนว่ายในสังสารวัฏฏ์สั้นลง แต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดี คงต้องทำทานและอุทิศไปให้อย่างเดียวครับ ขอความเห็นด้วยครับ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ
เรียน ความเห็นที่ 2 ครับ
โลภะเป็นสภาพธรรมที่มีจริง ที่ติดข้อง ยินดีพอใจ ในกุศล หรือ อกุศล ได้เกือบทั้งหมด เพราะฉะนั้น เมื่อใดที่หวัง เมื่อนั้นมีทุกข์
การตอบแทนคุณมารดา แม้ไม่สามารถที่จะให้ท่านสนใจพระธรรมได้ ก็สามารถตอบแทนพระคุณท่านทางอื่นได้ เช่น ให้อาหาร ดูแลการงาน ช่วยเหลือต่างๆ เท่าที่เป็นไปได้ และ เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ก็อุทิศส่วนกุศลไปให้ ครับ
ขออนุโมทนา สาธุ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
การทำหน้าที่ของตนในทางที่ถูกที่ควรให้สมบูรณ์เต็มที่ ย่อมเป็นสิ่งที่ดี แต่ก็ต้องไม่ลืมการสะสมของแต่ละบุคคล ซึ่งไม่เหมือนกันเลย แต่ถ้าท่านได้สะสมมา เหตุปัจจัยพร้อม ท่านอาจจะเข้าใจ และ เห็นถูกต้องตามความเป็นจริงของธรรม ก็ได้ และที่สำคัญตนเองก็ต้อง มีความมั่นคงในการที่จะฟัง ที่จะศึกษาพระธรรมด้วยความละเอียด รอบคอบต่อไป เพราะนี้แหละ คือ ที่พึ่งที่แท้จริงสำหรับชีวิต ไม่ใช่ทรัพย์สินเงินทอง ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
