มีความคิดเห็นว่า ควรตั้งสำนักศึกษาพระธรรม ก่อนปฏิบัติจะดีกว่า หลายๆ สำนักเปิดสอนวิปัสสนากรรมฐาน แต่ก็คือเป็นการทำสมาธิเสียส่วนใหญ่ บางทีเดินสมาธิ นั่งสมาธิ แต่คิดว่าเป็นวิปัสสนา ไม่รู้ว่า เกิดกุศลจิตหรืออกุศลจิต เพราะไม่เข้าใจอภิธรรม (ไม่ชอบอภิธรรม)
การศึกษาพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ควรเป็นไปตามลำดับเป็นต้นว่า ธรรมะคืออะไร การปฏิบัติคืออะไร พระพุทธเจ้าตรัสรู้อะไร พระอภิธรรมคืออะไร สมาธิคืออะไร สมาธิมีกี่อย่าง เป็นต้น เมื่อศึกษาเข้าใจในหลักธรรมแล้วย่อมเข้าใจความจริง การค่อยๆ รู้ความจริงที่กำลังปรากฏ เป็นการอบรมปัญญาเพื่อโลกุตรธรรม การอบรมเจริญปัญญา ควรเจริญเป็นปกติในชีวิตประจำวัน ไม่เลือกสถานที่ ไม่เลือกอารมณ์ ไม่เลือกเวลา ถ้าเลือกเพียงบางสถานที่เท่านั้นชื่อว่าเป็นผู้ประมาทและเข้าใจผิด เพราะต้องรอไปสำนักจึงจะปฏิบัติ
แม้จะเป็นสถานที่ ที่ ศึกษา พระไตรปิฎก ทั้ง พระวินัย พระสูตร พระอภิธรรม แต่ก็ตีความแนวทางปฏิบัติวิปัสสนา คลาดเคลื่อน ก็มี ครับ
ถ้ามีสำนักปฏิบัติธรรมที่สอนตรงตามคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าจะเป็นการดี่ที่สุด ช่วยให้ปฏิบัติถูกต้องละกิเลส เป็นมหากุศล การศึกษาพระอภิธรรมจะทำให้เข้าใจปรมัตถธรรม เช่น จิต เจตสิก รูป และ นิพพานความรู้ในเรื่องเหล่านี้น่าจะทำให้การทำวิปัสสนากรรมฐานได้ถูกต้อง การนั่งสมาธิก็เป็นการดี แต่ขอให้เป็นสัมมาสมาธิเท่านั้น ถ้าเป็นมิจฉาสมาธิก็จะเป็นโทษแก่ผู้ปฏิบัติ การปฏิบัติธรรมตามมหาสติปัฏฐาน 4 เป็นวิธีหนึ่งเดียวที่ทรงแนะนำให้ปฏิบัติที่จะละกิเลสได้
ผู้ที่เข้าใจธรรมะจริงๆ อยู่ที่ไหนก็เจริญสติปัฏฐานได้ ไม่ต้องมีสำนักปฎิบัติค่ะ
หนูเป็นคนนึงที่เคยเข้าสู่สำนักปฏิบัติตอนปี 2 (คุณยายให้ไปเป็นเพื่อน) หนูก็ทำตามเขา นั่งสมาธิ เดินซ้ายย่างหนอขวาย่างหนอ ขอบอกว่าปัญญาไม่รู้อะไร อย่างมากแค่จิตสงบ
