ประวัติพระพุทธศาสนาของพม่า [พระมหาเจดีย์ชเวดากอง]
[ย่างกุ้ง พระมหาเจดีย์ชเวดากอง]
ย่างกุ้ง อดีตเมืองหลวงของประเทศพม่า อันเป็นเมืองที่ประดิษฐาน พระมหาเจดีย์ที่ว่ากันว่า บนโลกมนุษย์ นี่คือ มหาเจดีย์ที่สวยงามที่สุด และ ชาวพม่า ก็นับถือมากที่สุด เราจึงรู้จักพม่า ก็เพราะพระมหาเจดีย์นี้ คือ พระมหาเจดีย์ชเวดากอง ซึ่งมีประวัติ เล่ากันมาว่า พระมหาเจดีย์ชเวดากองเป็นที่ประดิษฐานพระเกศาธาตุขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จำนวน ๘ เส้น อันได้มาเมื่อคราวที่พ่อค้าสองพี่น้อง ชื่อ ตปุสสะ และ ภัลลิกะ เดินทางมาค้าขายที่พุทธคยา และ ระหว่างทางนั้นเอง เทวดาที่เคยเป็นญาติ ก็ดลใจ ให้ไปถวายข้าวสัตตุก้อน และ ขนมน้ำผึ้งกับพระพุทธเจ้า เมื่อพระองค์แรกตรัสรู้ และ ยังไม่ได้เสวยพระกระยาหารเลย เป็นเวลา ๔๙ วัน ตปุสสะและภัลลิกะจึงได้ทูลถวายข้าวสัตตุก้อน และขนมน้ำผึ้งกับพระพุทธเจ้า และ ขอถึงพระพุทธเจ้าและพระธรรมเป็นสรณะ และ ได้ขอสิ่งที่จะเป็นเครื่องสักการะบูชา เมื่อกลับไปที่เมืองของตน พระพุทธเจ้าจึงประทานพระเกศาให้ และ พี่น้องทั้งสองก็กลับไปสร้างพระเจดีย์บูชาพระเกศาธาตุ อันเชื่อว่า พระมหาเจดีย์ชเวดากอง เป็นที่ประดิษฐานพระเกศาธาตุ
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๑ - หน้าที่ 130
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงรับอาหารที่บาตรอันล้วนด้วยศิลาที่เห็นประจักษ์นั้น เสวยแล้ว ทรงกระทำอนุโมทนา พาณิช ๒ คนพี่น้อง ถึงพระพุทธเจ้า และ พระธรรมเป็นสรณะได้เป็นทเววาจิกอุบาสกผู้เปล่งวาจาถึงสรณะทั้งสอง.
ลำดับนั้น เมื่อพาณิชทั้งสองนั้นกราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระองค์จงโปรดประทานฐานะที่จะพึงปรนนิบัติอย่างหนึ่งแก่ข้าพระองค์ทั้งสอง พระผู้มีพระภาคเจ้าจึงทรงเอาพระหัตถ์ขวาลูบพระเศียรของพระองค์แล้วประทานพระเกศธาตุทั้งหลายให้ไปพาณิชทั้งสองนั้นจึงให้ก่อพระเจดีย์บรรจุพระเกศธาตุไว้ภายใน ณ เมืองของตน.
พระเกศาธาตุ เมื่อพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว พวกเทวดาทั้งหลายก็นำพระเกศาธาตุไปบูชากัน แสดงให้เห็นว่า สิ่งใดที่สามารถที่จะน้อมระลึกถึงพระคุณได้ แม้วัตถุที่เนื่องด้วยสรีระ ก็สมควรบูชา เพราะเกิดจากความเข้าใจถูกว่า การบูชาที่ถึงพร้อม ก็ด้วยทั้งอามิสบูชา และ ปฏิบัติบูชา ด้วย ครับ
ชาวพม่าตั้งแต่สมัยโบราณ ก็เคารพ สักการะ พระเกศาธาตุ ที่พระมหาเจดีย์ชเวดากอง ครั้งแต่ก่อน พระมหาเจดีย์ไม่สูงมาก และ ก็เกิดแผ่นดินไหว ทำให้พระมหาเจดีย์ เสียหาย กษัตริย์พม่าและชาวเมือง ก็ร่วมกันสร้างพระมหาเจดีย์ใหม่ และ ถวายทอง บูชาพระมหาเจดีย์ จนเป็นทองคำทั้งองค์ และ สูง ๙๘ เมตร อันแสดงให้เห็นถึงศรัทธาของชาวพม่า ซึ่งเราอาจคิดว่า การบูชาด้วยอามิส ไม่สำคัญเท่าปฏิบัติบูชาก็จริง
แต่หากย้อนไปในอดีตชาติของพระสาวก บางท่านก็บูชาพระมหาเจดีย์ด้วยการถวายทอง หรือ ถวายอามิส และเมื่อถึงชาติสุดท้ายที่ท่านบรรลุ ท่านก็นึกถึงกรรมเก่าของท่านที่เป็นกุศลกรรม คือ การถวายทองบูชาพระมหาเจดีย์ และ ถวายอามิสอย่างอื่น และ ท่านพระสาวกกล่าวว่าด้วยเหตุที่เราถวายทอง หรือ อามิสบูชาพระมหาเจดีย์ นี่เป็นมูล เป็นเหตุ ให้เราบรรลุธรรม ความหมาย คือ เพราะได้ทำบุญกับผู้เลิศ บุญนั้นเอง เป็นเหตุให้ได้พบสัตบุรุษ ได้ฟังธรรม และ จึงบรรลุธรรม อันอาศัยเหตุ คือ บุญที่ได้ทำมาแล้วในครั้งแรกที่บูชาพระพุทธเจ้า ครับ และ ที่เมืองย่างกุ้ง ก็ยังมีที่ประดิษฐานพระเกศาธาตุ ที่เจดีย์โปตาทาวน์ใกล้ริมฝั่งแม่นำอิระวดี
พระพุทธศาสนาในประเทศพม่า หรือ ประเทศใดๆ ในโลกนี้ ก็ล้วนแล้วแต่เป็นชื่อที่ถูกตั้งขึ้น พระพุทธศาสนาจึงอยู่ที่จิตแต่ละจิต แต่ละใจ ที่มีความเข้าใจพระธรรม พระธรรมเสื่อมไป ก็เพราะใจที่ขาดความเข้าใจ แต่ เจริญรุ่งเรื่องที่ใจที่เข้าใจพระธรรม พุทธศาสนิกชน จึงควรที่จะศึกษาพระธรรม และ อบรมปัญญา ตามกำลัง และ ไม่ประมาทในการเจริญกุศล เพราะ ทุกคน ต่างก็ต้องจากโลกนี้ไป จึงนับเป็นโอกาสดีที่ คณะมูลนิธิ จะได้มีโอกาสไปเจริญกุศล และ เผยแพร่พระธรรม ณ ประเทศพม่า ณ โอกาสนี้
เชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมในตอนข้างต้น
ประวัติพระพุทธศาสนาของพม่า ตอนที่ 3 [มัณฑะเลย์]
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาอาจารย์ผเดิม และทุกๆ ท่าน ครับ
