การน้อมระลึกกับการคิด

การน้อมระลึกเป็นอาการของสติและสัมปชัญญะที่เกิดขึ้นทำกิจในขณะนั้น ที่มีสถาพธรรมกำลังปรากฏ การจะแยกว่าเป็นการคิดหรือสติ ผู้เจริญสติจะทราบด้วยตัวเองว่า ขณะไหนเป็นการคิดหรือสติน้อมระลึก

การน้อมระลึก เป็นสติที่น้อมไปในสภาพธัมมะ ต่างกับคิดตรงที่ว่า ขณะที่น้อมระลึก (สติเกิด) ขณะนั้นรู้ลักษณะของสภาพธัมมะที่เกิดในขณะนั้นว่าเป็นธัมมะ แต่ถ้าเป็นคิด ขณะที่คิดไม่ได้รู้ว่าเป็นธัมมะเพราะสภาพธัมมะนั้นดับไปแล้ว ไม่ได้รู้ตัวของสภาพธัมมะนั้นครับ เช่น ขณะที่โกรธก็คิดต่อว่ากำลังโกรธ ขณะนั้นคิดคำว่ากำลังโกรธ แต่ไม่รู้ลักษณะของสภาพธัมมะ คือ โกรธ ว่าเป็นธัมมะในขณะนั้นครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ