ขณะไหนที่เข้าใจ...ไม่ใช่ไปจำชื่อ

ขณะที่เข้าใจ ผู้นั้นรู้เองว่ากำลังเข้าใจ ไม่ใชไปจำชื่อ เห็นแล้ว ได้ยินแล้ว ไม่ต้องไปเรียกชื่อ สิ่งนั้นมีปรากฏให้รู้แล้วก็หมดไป การศึกษาพระธรรมจึงควรรอบรู้สิ่งที่กำลังปรากฏ ไม่ใช่จำชื่อ ปริยัติหมายถึง การรอบรู้ในสิ่งที่กำลังปรากฏ ปริยัติก็คือ การศึกษาพระพุทธพจน์ทั้งหมดโดยละเอียด ศึกษาเรื่องของสภาพธรรม ศึกษาถึงหนทางว่าปฏิบัติอย่างไร จึงสามารถรู้แจ้งสภาพธรรมตรงตามที่ได้ศึกษา ขณะที่สติระ-ลึก ศึกษา สำเหนียกในลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ขณะนั้นเป็นปฏิปัตติธรรม

เพราะฉะนั้น ปฏิบัติก็ต้องตรงกับปริยัติ ที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงไว้ การศึกษาปริยัติ จึงไม่ใช่ศึกษาแต่ชื่อ แต่ต้องเข้าใจถึงตัวจริงของสภาพธรรม จึงจะนำไปสู่ปฏิปัตติ-ธรรม และปฏิปัตติธรรมนำไปสู่ปฏิเวธ

ขออนุโมทนาค่ะ...