เสียดายที่ไม่เข้าใจธรรม
ในการสนทนาธรรมที่มูลนิธิฯ ในวันเสาร์ที่ ๑๔ ส.ค. ๕๓ นั้น ท่านอาจารย์ได้กล่าวว่า เมื่อได้ทราบข่าวการเสียชีวิตของคนดี มีประโยชน์ต่อสังคมและประเทศชาตินั้น ทุกคนรู้สึกเสียดายว่า ถ้ามีชีวิตอยู่ต่อไป จะได้ทำประโยชน์อีกมากมาย แต่สิ่งที่น่าเสียดายที่สุดในชีวิตนี้และชีวิตที่จะมีในภพชาติต่อไป ก็คือ เสียดายที่ไม่มีโอกาสเข้าใจธรรม ซึ่งหมดโอกาสแล้วสำหรับในชาตินี้ เพราะสิ้นสุดความเป็นบุคคลนี้แล้ว เกิดเป็นบุคคลใหม่ ซึ่งไม่ทราบว่าจะได้เกิดในประเทศที่สมควร ยังมีพระสัทธรรมให้ศึกษา มีกัลยาณมิตรที่คอยเกื้อกูลหรือไม่
ซึ่งเป็นเครื่องเตือนให้ระลึกได้ว่า ขณะนี้เรายังมีชีวิตอยู่ในประเทศที่สมควร ได้ฟังพระธรรม มีกัลยาณมิตร คือ ท่านอาจารย์คอยเกื้อกูลด้วยการนำพระธรรมที่ท่านศึกษาพิจารณาเข้าใจดีแล้วมาอธิบายให้ฟัง และได้ฟังธรรมมาเป็นเวลาพอสมควรแล้ว แต่ที่ผ่านมานั้นฟังธรรมด้วยดีแค่ไหน เข้าใจพระธรรมแค่ไหน เข้าใจขั้นการฟังมากพอที่จะถึงขั้นพิจารณา ไตร่ตรองธรรมที่ได้ฟังมาแล้วแค่ไหน พอที่จะเป็นเหตุปัจจัยให้สติเกิดระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏหรือยัง
คำตอบที่ได้ คือ ยังไม่เกิดสติระลึกศึกษาลักษณะของสภาพธรรมในขณะที่กำลังปรากฏเลย ก็ต้องเพียรอดทนฟังด้วยดี ศึกษา พิจารณาต่อไป เพราะเหตุยังไม่สมควรแก่ผล เหมือนต้นไม้ยังอ่อน ยังไม่ถึงเวลาที่จะเกิดดอกออกผลนั่นเอง
เหตุที่ดีผลก็ย่อมดี ก็เพราะเหตุยังไม่สมควรแก่ผล ความสมบูรณ์ความพร้อมยังไม่เพียงพอ ยังต้องสะสมกันต่อไป...
ขออนุโมทนาค่ะ
"...ขณะนี้เรายังมีชีวิตอยู่ในประเทศที่สมควร ได้ฟังพระธรรม มีกัลยาณมิตร คือ ท่านอาจารย์คอยเกื้อกูลด้วยการนำพระธรรมที่ท่านศึกษา พิจารณาเข้าใจดีแล้วมาอธิบายให้ฟัง และได้ฟังธรรมมาเป็นเวลาพอสมควรแล้ว แต่ที่ผ่านมานั้นฟังธรรมด้วยดีแค่ไหน..."
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ
อตฺตา หิ กิร ทุทฺทโม เป็นที่รู้กันว่า ตนนี่แหละฝึกได้ยาก
(จาก พุทธศาสนสุภาษิต อมฤตพจนา ของ พระพรหมคุณาภรณ์)
เป็นพุทธวัจนะที่เที่ยงแท้จริงๆ ครับ คงต้องตั้งหน้าตั้งตา หมั่นทำความเข้าใจพระธรรมไปเรื่อยๆ เพิ่มขึ้น มากขึ้นไปอีก
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาคุณ Kanchana.c ครับ
ต้นไม้ใหญ่ จะยืนต้นอยู่ได้ ก็ด้วยรากไม้ที่คัดเลือกดูดซึมเฉพาะธาตุที่มีประโยชน์ ต่อการเจริญขึ้น ไม่ได้ดูดซึมเอาธาตุที่มีโทษ
ก็เฉพาะ ณ. ที่นั้นๆ ที่ต้นไม้เจริญขึ้น มิได้ต้องไปเสาะหาจากที่อื่นๆ ที่ไกลออกไป หาได้เท่าที่จะหาได้จากที่นั้น ...เมื่อถึงกาลที่ต้องตาย ก็ตายไปตามธรรม คืนธาตุทั้งหมดสู่โลก
ขออนุโมทนา ทุกดวงจิตที่ใฝ่ธรรม
ธรรมเป็นสิ่งที่ละเอียด เข้าใจยาก ต้องอาศัยศรัทธาในการฟัง ศึกษาอบรม บ่อยๆ เนืองๆ จะเข้าใจถูกต้องทีละเล็กละน้อยขึ้น ต้องมีความอดทน บางครั้งต้องฝืนใจก็มี เพื่อให้เป็นอัธยาศัย สะสมเป็นบุญกุศลในอนาคตต่อไป
ขอขอบคุณและอนุโมทนาทุกท่าน
ไม่มีโอกาสเข้าใจธรรมะเป็นสิ่งที่น่าเสียดาย แต่ผมเคยได้ยินอีกประโยคหนึ่งที่น่าสนใจที่ว่า "จะน่าเสียดายมากกว่านั้นอีก ถ้ามีโอกาสฟังธรรมแล้ว เข้าใจธรรมแล้ว แต่ไปไม่ถึงฝั่ง (คือการดับกิเลส หลุดพ้น) "
เพราะฉะนั้น ความไม่ประมาท และการมีความเพียรที่เป็นสัมมาวายามะโดยตลอด ก็สำคัญมากเหมือนกันครับ
ขออนุโมทนาครับ
