การให้ทาน................

เข้าใจว่า คนบางคนในโลกนี้ เป็นผู้หลง มากไปด้วยความหลงงมงาย ไม่รู้ว่า สิ่งใดควรกระทำ สิ่งใดควรเว้น ไม่รู้สุภาษิต ไม่รู้ทุพภาษิต แต่บางกาละ เขามีการให้ทานบ้าง อย่างนี้ชื่อว่า ให้ทานด้วยความหลง อธิบายว่า ความโง่ความหลง เป็นบริวารของทานนั้น ก่อนให้หรือหลังให้มีปกติเป็นผู้หลง...

แม้เป็นผู้ที่ยังละความยึดถือตัวตนไม่ได้ ก็ไม่ควรคิดหวังอานิสงค์ ของทานนั้นๆ ด้วยประการต่างๆ ...แท้จริงแล้ว เป็นการทำกิจ ของขันธ์ 5 และธาตุต่างๆ ที่มาประชุมรวมกัน ซึ่งเป็นการฝึกการละคลายจากการยึดถือเอาสมบัติต่างๆ ทางโลก ที่หากมีไว้ก็สามารถ ทำความสุขให้กับผู้ให้ได้ แต่ด้วยความไม่เสียดายความสุข ที่น่าหลงใหลเหล่านั้น จึง ได้สละสิ่งนั้นๆ ให้แก่บุคคลอื่น เ พื่อประโยชน์เพื่อความสุขให้เกิดแก่ผู้อื่นแทนตน ...หรือยิ่งกว่านั้น ผู้ที่มีปัญญามาก อาจเป็นผู้ให้ที่มีความเห็นว่า ทรัพย์หรือความสุขนั้น มีโทษภัย เพราะเป็นบาทฐานให้กิเลสถูกปรุงขึ้นได้ จึงไม่เสียดายทรัพย์หรือความสุขเหล่านั้น จึงสละให้เพื่อบำบัดทุกข์ ชั่วคราวของผู้อื่น

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ