การอุทิศส่วนกุศลให้ญาติ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 294

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า ดูก่อนพราหมณ์ ทานนั้น (การอุทิศส่วนบุญ) ย่อมสำเร็จผลแก่ สัตว์ผู้ตั้งอยู่ในปิตติวิสัยใด ปิตติวิสัยนี้แต่ชื่อว่า ฐานะ.

ชาณุสโสณิพราหมณ์ทูลถามว่า ข้าแต่ท่านพระโคดม ถ้าหากว่าเปรตผู้เป็นญาติสาโลหิตนั้น ไม่เข้าถึงฐานะนั้น ใครเล่าบริโภคทาน นั้น.

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า ดูก่อนพราหมณ์ หมู่เปรตที่เป็นญาติสาโลหิตแม้ เหล่าอื่นของเขา ที่เข้าถึงฐานะนั้น บริโภคทานนั้นนะสิ.

ชาณุสโสณิพราหมณ์ทูลถามว่า ข้าแต่ท่านพระโคดม ทั้งเปรตที่เป็นญาติสาโลหิต ผู้นั้น ก็ไม่เข้าถึงฐานะนั้น ทั้งหมู่เปรตที่เป็นญาติสาโลหิตแม้เหล่าอื่นของเขา ก็ไม่เข้าถึงฐานะนั้น ใครเล่า จะบริโภคทานนั้น.

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า ดูก่อนพราหมณ์ ฐานะที่จะพึงว่างจากญาติสาโลหิตผู้ล่วงลับไปแล้วโดยกาลช้านานเช่นนี้ มิใช่ฐานะ มิใช่โอกาสที่จะมีได้ ก็แต่ว่า แม้ทายกผู้ให้ย่อมไม่ไร้ผลนะ พราหมณ์.