พระโสดาบันมีเหตุเกิดในสุคติที่สูงขึ้น [มิลินทปัญหา]

มิลินทปัญหา - หน้าที่ 13

สมเด็จอมรินทร์จึงมีเทวบัญชาว่า ภนฺเต ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า โยมนี้ก็เห็นแต่มหาเสนเทวบุตรอันอยู่ในวิมานเกตุมดีนั้น ปฏิพโล อาจจะสั่งสนทนาแก้กังขาของพระยามิลินท์ได้ โยมจะไปช่วยว่าวิงวอนอาราธนามหาเสนเทวบุตร ให้จุติจากวิมานไปเกิดในมนุษย์โลกนี้ให้จงได้

ตรัสเท่านั้นแล้ว สมเด็จท้าวโกสีย์เทวราช ก็ทรงเทวลีลาศโดยประเทศอากาศนำหน้าสงฆ์ตรงเข้าสู่ประตูเกตุมดีวิมาน คมนาการเข้าไปถึงสำนักมหาเสนเทวบุตรผู้ปรีชา อาลิงฺคิตฺวา สมเด็จอมรินทร์เจ้าฟ้าก็สวมกอดมหาเสนเทวบุตรเข้าแล้ว จึงมีเทวบัญชาตรัสว่า มาริส ดูกรท่านผู้นิรทุกข์พ่อเอ่ย บัดนี้พระภิกษุสงฆ์ขึ้นมาแต่ทวีปชมพูมนุษยโลก เพื่อจะอ้อนวอนให้เจ้าจุติไปบังเกิดในทวีปชมพู เจ้าจงเอ็นดูจุติลงไปในกาลนี้

ฝ่ายว่ามหาเสนเทวบุตรผู้ประกอบด้วยปรีชา จึงว่า ภนฺเต ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า เห็นจะไม่ได้ ด้วยไปบังเกิดในมนุษย์นี้ต้องประกอบกรรมการงานที่จะเลี้ยงชีวิต ต้องกระทำการอันเป็นทุจริตวุ่นวาย ข้าพระพุทธเจ้านี้เหนื่อยหน่ายนักหนา มีความปรารถนาเพื่อจะขึ้นไปเกิดในห้องเทวโลกชั้นบน คือชั้นอกนิษฐ์อันเป็นสุขเกษมศานต์ แล้วข้าพระพุทธเจ้าจะเจ้านิพพานเสียที่ชั้นอกนิษฐ์นั้น

พระอัสสคุตได้ฟังจึงมีเถรวาจาอ้อนวอนว่า มาริส ดูกรท่านผู้นิรทุกข์อันมีแต่ความสุขเป็นเบื้องหน้า อนุโลกยมานา เมื่ออาตมาภาพทั้งปวงนี้มาพิจารณาดูซึ่งนักปราชญ์ อันประกอบด้วยปัญญาปรีชาทั่วทั้งมนุษยโลกกับทั้งเทวโลก น ปสฺสามิ ไม่เห็นใครที่จะองอาจยกย่องพระพุทธศาสนา ย่ำยีถ้อยคำพระยามิลินท์เสียได้ ดูกรมหาเสนเทวบุตรเอ๋ย อาตมานี้เห็นอยู่ก็แต่ท่านผู้เดียวจะเชิดชูพระศาสนา ท่านจงรับคำรับวาจา ให้ปฏิญาณที่จะจุติจากวิมานลงไปบังเกิดในมนุษยโลกเถิด