ตทารัมมณวิถี - ตทาลัมพณวิถี

วิถีที่ ๗ คือ ตทาลัมมณวิถี บางครั้งก็ใช้คำว่า ตทาลัมพณวิถี

จิตดวงนี้กระทำกิจรับรู้อารมณ์ต่อจากชวนวิถีจิต เพราะอารมณ์นั้นยังไม่ดับไป ถ้านับรูป ๆ หนึ่งที่กระทบทวาร ซึ่งมีอายุ ๑๗ ขณะ ตั้งแต่อตีตภวังค์ เป็นขณะที่ ๑ ภวังคจลนะ เป็นขณะที่ ๒ ภวังคุปัจเฉทะ เป็นขณะที่ ๓ อาวัชชนะ เป็นขณะที่ ๔  ทวิปัญจวิญญาณ เป็นขณะที่ ๕ สัมปฏิจฉันนะ เป็นขณะที่ ๖ สันตีรณะ เป็นขณะที่ ๗ โวฏฐัพพนะ เป็นขณะที่ ๘ ชวนะอีก ๗ ขณะ เป็นขณะที่ ๑๕ อารมณ์ยังไม่ดับไป ยังเหลืออีก ๒ ขณะ

วิสัยของผู้ที่เป็นกามบุคคล เวลาที่ได้รับรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ แล้วรูปนั้นยังไม่ดับ จะเป็นปัจจัยให้วิบากจิตเกิดขึ้นรับรู้อารมณ์นั้นต่อ จิตที่กระทำกิจรับรู้อารมณ์ต่อจากชวนะ ชื่อว่า ตทาลัมมณวิถี หรือ ตทาลัมพนวิถี ก็หมดวิถีของจิต หลังจากนั้นไปก็เป็นภวังคจิตต่อไป จนกว่าวิถีจิตต่อไปจะเกิดขึ้น