การเจริญสติปัฏฐานในชีวิตประจำวันเป็นสิ่งที่ยากแต่ควรเจริญ

มีท่านผู้ฟังที่กล่าวว่า การเจริญสติปัฏฐานเป็นปกติในชีวิตประจำวันเป็นสิ่งที่ยาก เพราะเหตุว่าสภาพธรรมเป็นของละเอียด ลักษณะของจิตที่มีความต้องการ แต่ว่ากิเลสที่สะสมมาเนิ่นนานในอดีตอนันตชาติก็ทำให้หลงลืมสติไม่ระลึกรู้ลักษณะของจิตที่กำลังต้องการ ที่กำลังยินดี ที่กำลังพอใจอย่างยิ่งในอารมณ์หนึ่งอารมณ์ใดที่กำลังปรากฏ แต่ขอให้คิดดูว่า พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคตรัสรู้และทรงแสดงนั้นเป็นสิ่งที่ยากหรือว่าเป็นสิ่งที่ง่าย การบำเพ็ญบารมี ๔ อสงไขยแสนกัป เพื่อจะได้ตรัสรู้สภาพความจริงของทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นปรากฏเพราะเหตุปัจจัย ที่ไม่ใช่สัตว์ไม่ใช่บุคคล ก็จะต้องเป็นสิ่งที่ยาก ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ง่ายๆ แต่ถึงยากอย่างไร ก็มีหนทางที่จะรู้แจ้งสิ่งที่มีจริงๆ ได้ ถ้าไม่ใช่สิ่งที่มีจริงก็รู้แจ้งไม่ได้ จะทำยังไงสักเท่าไหร่ก็ไม่สามารถที่จะรู้ได้ แต่เพราะเหตุว่าเป็นสิ่งที่มีจริง สติก็เป็นสภาพที่เกิดได้ ระลึกรู้ลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏได้ แม้ว่าในเบื้องแรกอาจจะเป็นทีละเล็กทีละน้อย แต่เมื่อพิจารณาสภาพธรรมแล้วเริ่มรู้ขึ้นทีละเล็กทีละน้อย วันหนึ่งก็จะต้องรู้ชัดได้ เพราะฉะนั้นก็เป็นของแน่นอนที่ว่าเป็นสิ่งที่รู้ยาก แต่ก็เป็นสิ่งที่ควรเจริญ