เวทนาเป็นเจตสิกธรรม เป็นนามธรรมที่เกิดกับจิต

โดยปรมัตถธรรม เวทนาเป็นเจตสิกธรรม เป็นธรรมชาติที่เป็นนามธรรมที่เกิดกับจิต แต่ไม่ใช่จิต จิตเป็นสภาพรู้ เป็นประธานในการรู้ ขณะที่เห็นต้องมีความรู้สึกเกิดขึ้นด้วย

ไม่ว่าจะกระทบสัมผัสทางตา ตากระทบสัมผัสกับรูป มีการกระทบ มีการสัมผัส ความรู้สึกชอบไม่ชอบเฉยๆ ก็ต้องมีเป็นของธรรมดา หรือว่าในขณะที่เสียงกระทบสัมผัสกับหู การสัมผัสนั่นเองเป็นปัจจัยให้สภาพธรรมซึ่งเป็นเวทนาเจตสิกเกิดร่วมกับจิตที่รู้เสียงทางหู นี่เป็นลักษณะของสภาพธรรมซึ่งไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่หญิง ไม่ใช่ชาย แล้วก็เป็นสภาพธรรมที่มีจริง อาศัยกันและกันเกิดขึ้น