อารมณ์ที่ตั้งของโลภะ

ส.   แล้วสำหรับโลภมูลจิตก็เกิดบ่อย เกิดมากเหลือเกิน ทั้งทางตาทางหูทางจมูกทางลิ้นทางกายทางใจ แผ่ซ่านไปในอารมณ์ทั้งปวง ไม่ว่าอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น ย่อมเป็นที่ตั้งของโลภะ ความยินดีพอใจได้ทั้งหมด เพราะฉะนั้น จึงควรที่จะสังวร ระวัง อย่างยิ่ง สิ่งที่ท่านเคยพอใจ เข้าใจว่าสงบ ควรที่จะได้รู้ชัดตามความเป็นจริงว่า ขณะนั้นเป็นความสงบจริงหรือเปล่า หรือว่าเป็นโลภมูลจิต ถ้าจะพิจารณาลักษณะของโลภะตามที่ได้ศึกษาก็ทราบว่าเป็นสภาพขณะที่กำลังพอใจ กำลังเพลิดเพลิน กำลังยินดี กำลังต้องการ ในสิ่ง ๑ สิ่งใด ซึงในวันหนึ่งๆ มีเป็นปรกติ ขณะที่กำลังจะอ่านหนังสือพิมพ์ ขณะนั้นถ้าสติเกิด จะรู้ได้ว่า เป็นจิตอะไร มีความต้องการเกิดขึ้นเป็นปรกติธรรมดาในชีวิตประจำวัน ถึงแมัว่าไม่ใช่ขณะที่จะอ่านหนังสือพิมพ์ก็ตาม จะพูด จะคิด จะทำ สิ่ง ๑ สิ่งใด ย่อมไม่พ้นไปจากความปรารถนา ความต้องการ คือโลภมูลจิต เพราะฉะนั้น ลักษณะของโลภะ ถ้าสังเกตุพิจารณาจริงๆ ก็ยังรู้สึกตัวว่า ขณะนั้นเป็นโลภะ