เจตนาในสติปัฏฐานเป็นอย่างไร

สันติ   สำหรับเรื่องเจตนา แสดงว่า ไม่ใช่มรรคมีองค์ ๘ ทีนี้เจตนาในการให้ก็คือตั้งใจที่จะให้ เจตนาที่เป็นไปในศีล ก็เป็นเจตนาที่จะงดเว้น ทีนี้เจตนาในสติปัฏฐาน เป็นเจตนาอะไรครับ

ส.   คนที่ตั้งใจจะทำ โดยไม่รู้ว่า แท้ที่จริงแล้วทำไม่ได้ เพราะฉะนั้น ไม่ใช่มรรคมีองค์ ๘ เจตนาเจตสิกไม่ใช่องค์หนึ่งองค์ใดในมรรคมีองค์ ๘ เลย

สันติ   เพราะฉะนั้น ขณะที่อบรมเจริญสติปัฏฐาน เหมือนเจตนาไม่มีความสำคัญ

ส.   เจตสิกอื่นทั้งหมดเป็นสหชาตปัจจัย ขาดไม่ได้เลย แต่ที่เป็นองค์มรรค ที่จะเป็นหนทางดำเนินไปสู่การรู้แจ้งสภาพธรรมที่กำลังปรากฏต้องมี ๘ ซึ่งปกติมี ๕

สันติ   แต่เจตนาที่เกิดกับสติปัฏฐาน ขณะนั้นก็เป็นกุศลกรรม ใช่ไหมครับ

ส.   เป็นกรรมแน่นอน เป็นตัวกระทำ โดยหน้าที่ โดยกิจของเจตนาเจตสิก แต่ไม่ใช่หนทาง คือไม่ใช่มรรค มิฉะนั้นแล้วทุกคนก็อาศัยเจตนา

สันติ   อยากให้ท่านอาจารย์ชี้ความต่างกันระหว่างเจตนาในการตั้งใจทำ กับเจตนาที่สติปัฏฐานเกิด

ส.   ขณะนั้นมีปัญญาหรือเปล่าที่ตั้งใจทำ เป็นเราหรือเปล่า หรือว่าเป็นปัญญา

สันติ   อันนี้จะต่างกันอย่างไร เพราะขณะที่ให้ทานก็มีปัญญาได้ ขณะรักษาศีลก็มีปัญญา

ส.   ปัญญาระดับไหนคะ

สันติ   ระดับที่ยังเป็นตัวตน ตัวเรา

ส.   ก็ยังไม่ใช่สติปัฏฐาน