ทำวิปัสสนาเหนื่อยเหลือเกิน

ถ. ฟังคำบรรยายเรื่องการเจริญสติปัฏฐานแล้ว รู้สึกว่า ปฏิบัติยากลำบากเหลือเกิน รู้สึกว่า ถ้าเราเป็นบรรพชิตหรือเป็นพระจะทำได้สะดวกกว่ามาก เพราะความห่วงในหลายๆ เรื่องไม่มี และที่ว่าจะไปที่ไหนก็ให้เจริญสติตลอดเวลา รู้สึกว่า ถ้าไปในที่ชุมนุมวุ่นวาย อย่างในพระนคร จะเดินไปทางไหน ถนนหนทางรถรายุ่งมาก ถ้าเจริญสติปัฏฐานไปตามที่ท่านบรรยายมา ยุ่งสมองเหลือเกิน มีอะไรห่วงอยู่ในใจหลายๆ อย่าง ไม่ค่อยจะสะดวก แต่ถ้าได้อยู่ต่างจังหวัดนานๆ รู้สึกมีความสบายใจ เพราะฉะนั้น การเจริญสติปัฏฐานในที่ชุมชนซึ่งมีเหตุการณ์มากๆ หลายๆ อย่างเกิดขึ้นนั้น กับการเจริญสติปัฏฐานในที่สงบเงียบ อย่างไหนจะได้ประโยชน์กว่ากัน

ที่มา ... แนวทางเจริญวิปัสสนา ตอนที่ 218

สุ. คำถามของท่านผู้ฟังทำให้คิดถึงการสนทนากับท่านผู้ฟังอีกท่านหนึ่ง ซึ่งท่านกล่าวว่า เวลาทำวิปัสสนาเหนื่อยเหลือเกิน ชุลมุนวุ่นวาย จะให้สติเกิดอย่างไร รถก็มีมาก คนก็มีมาก ถ้ากล่าวว่าอย่างนี้ เป็นการเจริญปัญญาหรือว่าไม่ใช่การเจริญปัญญา

ปัญญาทำให้เบา ไม่ใช่ทำให้เหนื่อย ถ้าเกิดเหนื่อย ไม่ใช่เป็นการเจริญสติปัฏฐาน ไม่ใช่มรรคมีองค์ ๘ เป็นการทำ เป็นการบังคับ เป็นตัวตนที่จะทำจึงได้เหนื่อย แต่ไม่ใช่เรื่องจะทำ ฟังเรื่องการเจริญสติปัฏฐาน มีความเข้าใจในเรื่องลักษณะของสติกับขณะที่หลงลืมสติ ก่อนฟังการเจริญสติปัฏฐาน เป็นผู้ที่หลงลืมสติ ไม่ใช่ผู้เจริญสติ แต่ว่าเมื่อฟังแล้ว มีความเข้าใจลักษณะของสติ สติเกิดขึ้นเพราะอาศัยการฟังเป็นปัจจัย ทำให้ระลึกรู้ลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏว่า เป็นแต่เพียงลักษณะของสภาพธรรมชนิดหนึ่งๆ เบาไหม ไม่ได้เดือดร้อน ถ้าหลงลืมสติ ก็เป็นเรื่องธรรมดา

ที่มา ... แนวทางเจริญวิปัสสนา ตอนที่ 219