อนันตริยกรรม

เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก ถ้าจะเป็นอนันตริยกรรม ต้องครบองค์กรรมบถ ถ้าเพียงไม่ให้ใส่เครื่องช่วยหายใจ เป็นต้น เพราะเป็นความประสงค์ของผู้ป่วยที่สั่งไว้โดยไม่มีเจตนาให้พ่อตาย ก็ไม่เป็นกรรมบถ แต่ถ้าใส่เครื่องช่วยอยู่แล้ว ให้แพทย์ถอดออกโดยมีเจตนาให้พ่อตาย และพ่อตายเพราะการถอดเครื่องช่วยนั้น อย่างนี้ครบองค์ แต่ผู้ป่วยบางราย แม้ถอดเครื่องช่วยหายใจ เป็นต้น ก็ยังมีชีวิตอยู่อีกนาน โดยที่อยากให้พ่อไปอยู่ที่บ้าน เพื่อความสะดวกของลูกๆ เป็นต้น

ขอเชิญอ่านต่อที่

การปิดเครื่องช่วยหายใจในคนป่วยขั้นโคม่า

ขึ้นอยู่กับเจตนา เราต้องตรงต่อตัวเองว่า เจตนาเราเพื่ออะไร

โดยปกติทั่วไปเราก็อยากให้คุณพ่อคุณแม่อยู่กับเรานานๆ ทุกคนรักชีวิตของตัวเอง แม้ว่าจะป่วย ก็ยังมีความหวังว่าจะหาย การมีชีวิตอยู่ประเสริฐกว่า เพราะเราไม่รู้ว่าจากชาตินี้ไปแล้วจะไปเกิดเป็นอะไร คนที่มีคุณพ่อคุณแม่อยู่ ให้ทดแทนบุญคุณ เป็นคนที่โชคดีมากนะคะ เพราะท่านเป็นบุพพการี ผู้กระทำอุปการะมาก่อน เป็นบุคคลที่หาได้ยาก

อนุโมทนาคุณ wannee.s และมูลนิธิฯ ครับอย่างที่ผู้รู้กล่าว ทุกคนรักชีวิตกันทั้งนั้น และถ้าเป็นบิดามารดาแล้ว ก็ควรทำหน้าที่ให้ดีที่สุดคือ ให้ท่านมีชีวิตอยู่ยืนยาวที่สุด ดังนั้น ผมเห็นว่า การช่วยเหลือจนสุดความสามารถดีกว่าเหตุผลอื่นทุกๆ ประการครับ

เชิญคลิกอ่านที่นี่ ...

อนันตริยกรรม [พหุธาตุกสูตร]

เรียนถามผู้รู้ การที่เราฟังธรรมเพื่อหวังจะได้ไปเกิดบนสวรรค์ชั้นดุสิตเป็นอกุศลหรือไม่

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เรียน ความคิดเห็น ที่ 4 ครับ

การที่เราฟังธรรมเพื่อหวังจะได้ไปเกิดบนสวรรค์ชั้นดุสิตเป็นอกุศลหรือไม่?

ขณะที่หวัง หรือ ต้องการ เป็นอกุศล เป็นสภาพจิตที่ไม่ดี แม้ฟังธรรมเพื่อต้องการผลอย่างอื่น ที่ไม่ใช่ความเข้าใจถูกเห็นถูกจริงๆ ก็ไม่ตรง ซึ่งเป็นอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไปทำให้เห็นถึงความหนาแน่นของกิเลสว่าพร้อมที่จะเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ธรรม เป็นจริงอย่างไร ก็เป็นจริงอย่างนั้น ถูกคือถูก ผิดคือผิด สำคัญอยู่ที่ความเข้าใจที่ถูกต้อง ชีวิตประจำวันก็มีทั้งอกุศลและกุศล และอกุศลก็เกิดมากด้วย ซึ่งเป็นธรรมดาของผู้ที่ยังมีกิเลสเต็มไปด้วยกิเลสนานาประการ เป็นการยากมากที่จะฟันฝ่าคลื่นของอกุศลไปได้ หนทางที่จะเป็นไปเพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูก เป็นไปเพื่อละคลายอกุศล มีทางเดียวเท่านั้นคือฟังพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง ถ้าเป็นผู้มีจุดประสงค์ที่ถูกต้องในการศึกษาพระธรรม ว่าศึกษาเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกจริงๆ เพราะเข้าใจว่าเต็มไปด้วยความไม่รู้คืออวิชชาที่ได้สะสมมาอย่างยาวนานในสังสารวัฏฏ์ ถ้าไม่เริ่มฟัง ไม่มีฉันทะ ไม่มีความปรารถนาที่จะฟังพระธรรมในแนวทางที่ถูกต้องเลย ความเข้าใจถูกก็จะเจริญขึ้นไม่ได้ นับวันมีแต่จะพอกพูนความไม่รู้ให้เพิ่มขึ้นต่อไป เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงฟัง จึงศึกษา เพื่อละคลายความไม่รู้ อย่างนี้ย่อมเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เป็นไปเพื่อความเจริญขึ้นของปัญญาและกุศลธรรมประการอื่นๆ แต่ถ้าตั้งจิตไว้ผิด ศึกษาเพื่ออย่างอื่น เพื่อลาภ ยศ สักการะ สรรเสริญ เพื่อเก่ง หรือรู้ชื่อเยอะๆ เป็นต้น อย่างนี้ไม่ถูกต้อง เป็นการศึกษาเพื่อทำร้ายตัวเองอย่างเดียว เพราะเพิ่มกิเลส เพิ่มความสำคัญตนให้มากขึ้น ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณทิพย์ ทุกๆ ท่านด้วยครับ...