หาไม่เจอ (โลภหา ปัญญารู้)

ยิ่งหาธรรม ยิ่งหาไม่เจอ เพราะหาธรรมด้วยความเป็นตัวตน หาด้วยความอยาก โลภหาเท่าไหร่ก็ไม่มีทางเจอ แต่จะเจอด้วยปัญญาความเข้าใจ เพราะธรรมเกิดขึ้นแล้วดับไป รู้ว่ามีธรรม รู้ว่าฟังเรื่องที่มีจริงๆ แต่ก็ยังไม่เจอ เพราะไม่ใช่เรื่องที่ไปหา แต่เป็นเรื่องเข้าใจสิ่งที่มีขณะนี้ ถ้ายิ่งหายิ่งอยากเข้าใจก็ยิ่งไม่เข้าใจ เพราะว่าธรรมทั้งหมดเป็นอนัตตา เมื่อถึงเวลาเจอก็เจอ ยังไม่ถึงเวลา เวลานี้พูดถึงคำอะไรทั้งหมด ก็มีเดี๋ยวนี้ทั้งหมด แต่ไม่เจอ เพียงแต่ว่ากำลังเป็นเรื่องของสิ่งที่มีซึ่งไม่เคยสนใจ ไม่เคยคิด ไม่เคยรู้มาก่อน ทั้งหมดในพระไตรปิฎกก็คือเดี๋ยวนี้ เพราะฉะนั้นเป็นเรื่องเข้าใจ และก็ต้องเป็นไปตามความเข้าใจตามเหตุปัจจัยด้วย.

ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มได้ที่...

ทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย

เหตุปัจจัยที่แท้จริง

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง...