หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๕๐๓]

พระธรรมไม่สาธารณะกับทุกคน

โอกาสกาลที่จะได้ฟังพระธรรมและได้มีศรัทธาที่จะเข้าใจประโยชน์ของการที่รู้ความจริง ไม่ใช่สำหรับคนทั่วไป แต่ต้องเป็นคนที่รู้ว่าเกิดมาแล้วมีอะไรบ้าง แล้วก็ก่อนนี้มีหรือเปล่า แล้วก็จากโลกนี้ไปแล้วมีไหม นี่ก็เป็นสิ่งซึ่งแต่ละคนถ้าพิจารณาจริงๆ จะเห็นประโยชน์ของการที่สามารถเข้าใจสิ่งที่มีจริงในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่

สัตว์ตายบ้างคนตายบ้าง ใครไม่เคยเห็นบ้าง เห็นกันทุกคนแล้วคิดอย่างไร? เราต้องตายด้วยหรือเปล่า หรือลืมไปใช่ไหม? วันหนึ่งก็เป็นอย่างนั้น แล้วประโยชน์อะไรจากการที่มีชีวิตอยู่แล้วก็ไม่เหลืออะไรเลย ต้องจากไปหมดแม้แต่ร่างกายซึ่งเคยยึดถือว่าเป็นเรา ความจริงเอาไปไม่ได้เลยไม่ใช่ของเราด้วย

ต้องเป็นผู้ที่เห็นประโยชน์ว่าเกิดมาแล้วแล้วก็ต้องตายไป มีทรัพย์สมบัติมีสุขมีทุกข์ทั้งหมด ประโยชน์อยู่ที่ไหน? เมื่อวานนี้หมดแล้วไม่เหลือเลย พรุ่งนี้ก็ยังไม่มาถึงไม่รู้ว่าจะอยู่ที่ไหน จะทำอะไรและประโยชน์อยู่ที่ไหน ในเมื่อไม่รู้ทั้งอดีตและไม่รู้ทั้งอนาคตที่จะเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นประโยชน์จริงๆ อยู่ที่ไหน

ถ้าได้ยินคำว่าพุทธะ ผู้รู้ ผู้เบิกบาน ผู้ตรัสรู้ความจริง แค่นี้ใครนะรู้อะไร แล้วก็สามารถที่จะสอนให้คนอื่นเข้าใจด้วย แล้วก็มีโอกาสจะได้เข้าใจด้วย แล้วทำไมไม่สนใจที่จะศึกษา โอกาสมีแล้วแต่ว่าไม่สนใจก็ไม่ได้ประโยชน์

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

กราบอนุโมทนาครับ