สำราญ : เรียน ท่านวิทยากร แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๑ ตอนที่ ๑ - ๑๐ ผมอ่านเล่มนี้จบ ผมหาแนวทางเจริญวิปัสสนาไม่ถูกจริงๆ แนะนำหน่อยครับ

อ.อรรณพ : อนุโมทนาครับ ที่ทราบว่าการเจริญวิปัสสนาลึกซึ้งเข้าใจได้ยาก เพราะต้องอาศัยความเข้าใจพระธรรมตั้งแต่ในขั้นการฟัง ศึกษา สนทนาธรรม โดยไม่ใจร้อนที่จะรู้เร็วๆ ครับ เพราะทางของการอบรมเจริญปัญญา แสนละเอียด ลึกซึ้ง เห็นได้ยาก ค่อยๆ ฟัง ไตร่ตรองตามพระธรรมที่ฟัง บ่อยๆ เนืองๆ นะครับ

อ.ณภัทร : ที่คุณสำราญ กล่าวว่า หาแนวทางวิปัสสนาไม่ถูกนั้น จริงๆ คงมิต้องไปหาแนวทางวิปัสสนา ว่าจะเป็นอย่างนั้น เป็นอย่างนี้ หรือต้องเป็นข้อปฏิบัติอย่างนั้น อย่างนี้หรอกนะครับ

เพราะเหตุว่า การฟังพระธรรมก็เพื่อความเข้าใจความจริงที่กำลังมีอยู่ตลอดเวลา แต่ไม่รู้ ถ้าไม่ได้มีโอกาสฟัง พิจารณาไตร่ตรองและศึกษาพระธรรมเพิ่มขึ้น

ดังนั้นความเข้าใจความจริงที่เป็นสภาพธรรมที่ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวตน ก็สามารถที่จะเข้าใจเพิ่มขึ้นๆ ได้ โดยเริ่มตั้งแต่การฟังเรื่องของสิ่งที่มีจริง ที่เรียกว่าธรรมะ คืออะไรให้ละเอียดขึ้น

ยิ่งเข้าใจก็จะยิ่งเห็นความลึกซึ้งของพระธรรมครับ จึงมิต้องเป็นกังวลเลยครับ ว่าจะเข้าใจมากหรือน้อย แต่ค่อยๆ สะสมความเข้าใจในความเห็นที่ถูกต้องไปทีละน้อยครับ ว่ามีสภาพธรรมในชีวิตประจำวันที่ปรากฏเป็น รูปธรรมบ้าง เป็นนามธรรมบ้าง แต่สภาพธรรมเหล่านั้นก็ไม่ใช่เรา ตัวตน หรือเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดเลยครับ

อนุโมทนาด้วยนะครับที่จะฟังและศึกษาพระธรรมต่อไปเพื่อความเข้าใจความจริงที่กำลังมีอยู่ขณะนี้ครับ

ขออนุโมทนาครับ 

ขออนุโมทนาค่ะ