รบกวนช่วยตอบหน่อยครับ
อนุโมทนาสาธุ...

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

คำว่านิมิตนิมิตฺต (การกำหนด , เครื่องหมาย) เครื่องหมายให้เกิดกิเลส หมายถึง ส่วนหยาบที่เป็นรูปร่าง สัณฐาน ความหมายที่จิตคิดถึงสภาพธรรมที่ปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เช่น เห็นเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย เป็นโต๊ะเก้าอี้ ได้ยินเสียงผู้หญิงหรือผู้ชาย ได้กลิ่นดอกไม้ ลิ้มรสเป็ดไก่ ถูกต้องสัมผัสสำลี คิดนึกเรื่องราวต่างๆ ซึ่งเป็นไปด้วยอกุศลจิต เป็นการยึดนิมิต แต่ขณะที่รู้รูปร่างสัณฐาน ความหมายต่างๆ ด้วยกุศลจิต ขณะนั้นไม่ใช่เป็นการยึดนิมิต แต่เป็นบัญญัติอารมณ์ของกุศลจิตเท่านั้นครับ

นิมิตจึงมีหลายหลายนัย รวมทั้งสภาพธรรมที่เกิดขึ้นและดับไป เป็นสังขารนิมิต ก็เป็นอารมณ์ของการเจริญวิปัสสนาได้ ครับ ที่สำคัญ ยังไม่ต้องไปไกลถึงนิมิต ขอให้เริ่มจากคำว่า ธรรมคืออะไร เป็นเบื้องต้น ก็จะเข้าใจถูกว่าปฏิบัติที่ถูกต้องคืออย่างไร ครับ ขออนุโมทนา

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เป็นที่น่าพิจารณา ว่า ถ้าทำอะไรด้วยความไม่รู้ ด้วยความอยากด้วยความต้องการ อย่างเช่น การนั่งสมาธิ ที่เข้าใจว่าเป็นการเจริญสมถภาวนา ย่อมผิดตั้งแต่เริ่มต้น คือไม่มีความรู้ความเข้าใจอะไรเลย ไม่ได้ศึกษาตามลำดับที่ถูกต้อง ไม่มีพื้นฐานความเข้าใจที่ถูกต้องว่า คืออะไร รู้อะไร ทำเพื่ออะไร ผลคืออะไร เพียงแต่ทำตามคำบอกของผู้ใดผู้หนึ่ง ซึ่งสมาธิอย่างนี้ไม่เป็นไปตามหลักพระธรรมคำสอนเลย ดังนั้น นิมิตที่ถูกต้องที่จะเกิดเพราะการอบรมเจริญที่ถูกต้อง ย่อมมีไม่ได้ จะมีเพียงแต่นิมิตที่จินตนาการ คิดไปเองว่าเห็นอย่างนั้นเห็นอย่างนี้
จึงควรอย่างยิ่งที่จะเริ่มต้นด้วยการศึกษาพระธรรมคำสอนให้เข้าถูกต้องดีกว่าไปทำอะไรด้วยความไม่รู้ เพราะสิ่งที่ควรศึกษาให้เข้าใจนั้น มีมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ สภาพธรรมที่มีจริงๆ ในขณะนี้ ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ