[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 686

ราหุลสังยุต

อรรถกถาจักขุสูตรที่ ๑

บทว่า อนิจฺจ ได้แก่ชื่อว่าไม่เที่ยง โดยอาการที่มีแล้วก็ไม่มี

อีกนัยหนึ่ง ชื่อว่าไม่เที่ยง ด้วยเหตุแม้เหล่านี้ คือ เพราะมีความเกิดขึ้นและความเสื่อมไป.เพราะเป็นของเป็นไปอยู่ชั่วคราวเพราะมีความแปรปรวนเป็นที่สุด เพราะปฏิเสธความเที่ยง

บทว่า ทุกฺข ได้แก่ ชื่อว่าทุกข์ด้วยเหตุ ๔ ประการ คือ ด้วยอรรถว่า ทนได้ยาก ด้วยอรรถว่า เป็นวัตถุที่ตั้งแห่งความทนได้ยาก ด้วยอรรถว่า บีบคั้นสัตว์ ด้วยการปฏิเสธความสุข

ขออนุโมทนาครับ