ท่านอาจารย์  สิ่งที่เราเผินมากคือ เราไม่ได้รู้จักความจริง ตามความเป็นจริง จึงต้องอาศัยพระธรรม เมื่อมีความเข้าใจในพระธรรม ละเอียดขึ้น ละเอียดขึ้น ก็สามารถที่จะรู้ตามความเป็นจริง ก็คือว่า แต่ละหนึ่ง เขาเป็นแต่ละหนึ่ง แม้สิ่งที่ดี เกิดขึ้น ตามเหตุ ตามปัจจัย จนกระทั่งถึงที่สุด ที่รู้ความจริง (ว่า)ไม่มีเรา ดีไหม? แล้วตอบแทนคุณ ตอบแทนอย่างไร? ให้คนอื่นได้เข้าใจถูก ดีไหม?

เพราะฉะนั้น เผินๆ ก็สอนกันไป แต่ไม่รู้ตามความเป็นจริง ซึ่งความจริงถึงที่สุด ไม่มีความจริงเหนือสิ่งใดกว่านี้ก็คือว่า ไม่มีเรา มีแต่ธรรมะ จริงไหม? เห็นไหม? ต้องเข้าใจอย่างมั่นคง ในสิ่งที่เป็นคุณความดี จึงสามารถที่จะดีขึ้น ดีขึ้น ได้ แล้วก็ตอบแทนคุณความดีได้ถูกต้องด้วย

อ.ณภัทร  ส่วนใหญ่ ก็แค่หยุดอยู่ที่คำว่า "ดี" คือ "เป็นคนดี" แต่ไม่เข้าใจพระธรรม อันนี้เป็นสิ่งที่ขาดหายไปในสังคมทุกวันนี้ เพราะว่า ทุกคนก็อยากเป็นคนดีในสังคม ไม่มีใครอยากเป็นคนไม่ดี แต่สิ่งที่ขาดหายไป คือ ความเข้าใจพระธรรม

ท่านอาจารย์  เพราะฉะนั้น ก็เป็นการยากมาก ที่จะให้คนที่ไม่ได้สะสมมาที่จะรู้ว่า อะไรถูก อะไรผิด อะไรดี อะไรชั่ว อะไรประเสริฐสุด ซึ่งอยู่ใกล้แสนใกล้ คือ "เพียงแค่ฟังคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสแล้ว" เท่านั้นเอง ไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยอะไรเลย ใช่ไหม? ไม่ต้องไปทำการ ทำงานอะไรให้ยาก แต่ "แค่ฟัง แล้วก็มีความเข้าใจที่ถูกต้อง" นั่นคือ สิ่งที่สามารถที่จะทำได้ แต่ไม่ทำ ถ้าไม่มีการสะสมมา ที่จะรู้คุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพียงแค่ได้ยินชื่อ กราบไหว้ แต่ไม่รู้จักพระองค์ เพราะไม่ได้ฟังคำของพระองค์ จะรู้จักพระองค์ได้อย่างไร?

บางตอนของการสนทนาธรรมออนไลน์ โดย ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และวิทยากรของมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา ในการสนทนาพระสูตร "ทุติยคตสูตร" วันเสาร์ที่ ๓๐ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ ติดตามชมการสนทนาฉบับสมบูรณ์ได้ที่ลิงค์นี้ : 

ขออนุโมทนาครับ 

ขออนุโมทนาครับ