ปัญญาของพระอริยสาวกทั้งหลายย่อมมีได้จากการฟังเป็นอันดับแรก เมื่อฟังย่อมได้

ฟังสิ่งที่ไม่เคยฟัง ย่อมเข้าใจในสิ่งที่ฟังนั้น ธรรมที่ทรงแสดงกล่าวถึงสภาพธรรมที่มี

จริง เมื่อฟังเข้าใจจึงศึกษาสภาพธรรมที่ปรากฏ เมื่อค่อยๆ ศึกษา ความรู้ย่อมเจริญขึ้น

ตามลำดับ เมื่อปัญญาเจริญสมบูรณ์ ย่อมแทงตลอดในลักษณะของสภาพธรรมตาม

ความเป็นจริง เพราะแทงตลอดสภาพธรรมตามความเป็นจริงจึงเบื่อหน่าย คลาย

กำหนัด เมื่อเบื่อหน่ายคลายกำหนัด จึงหลุดพ้นจากกิเลสเพราะไม่ยึดมั่นถือมั่น เมื่อ

หลุดพ้นย่อมรู้ตามเป็นจริงว่าหลุดพ้นแล้ว ปัญญาของพระอริยสาวกย่อมเจริญขึ้นตาม

ลำดับอย่างนี้

ปัญญาเกิดจากการฟัง การสอบถามผู้รู้ ในเรื่องที่เราไม่รู้โดยเฉพาะเรื่องสติปัฏฐาน การพิจารณาธรรมะที่ได้ยินได้ฟัง เป็นต้น ขณะที่สติปัฏฐานเกิดขณะนั้นมีปัญญาเกิดร่วมด้วย

อนุโมทนาครับ

ฟังด้วยดีย่อมได้ปัญญา

อนุโมทนาครับ