พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เปตวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๒ - หน้าที่ 173

ข้อความบางตอนจาก

มัตตาเปตวัตถุ

ท่านได้ทำกรรมชั่วอะไรไว้ด้วยกาย วาจา ใจ เพราะวิบากของกรรมอะไร ท่านจึงจาก มนุษยโลกนี้ไปยังเปตโลก. ฝ่ายนางเปรตจึงบอกกรรมที่ตนทำไว้ ด้วยคาถาอีกว่า:- ดิฉันเป็นหญิงดุร้าย และหยาบช้า มัก ริษยา ตระหนี่ โอ้อวด ได้กล่าววาจาชั่วกะท่าน ไว้ จึงจากมนุษยโลกนี้ ไปยังเปตโลก
ฯลฯ

ติสสา : ถ้าอย่างนั้น ฉันจะให้สิ่งไรหรือทำบุญอะไร ให้แก่ท่าน ท่านจึงจะได้ ความสุขสำเร็จความปรารถนาทั้งปวงได้.

นางเปรต : ขอท่านจงนิมนต์ภิกษุจากสงฆ์มา ๔ รูป จากบุคคล ๔ รูป รวมเป็น ๘ รูป ให้ฉันภัตตาหาร แล้วอุทิศส่วนบุญให้ฉัน เมื่อทำอย่างนั้น ฉันจึง จะได้ความสุข สำเร็จความปรารถนาทั้งปวงได้.

นางติสสารับคำแล้ว นิมนต์ภิกษุ ๘ รูป ให้ฉันภัตตาหาร ให้ครองไตรจีวรแล้ว อุทิศส่วน กุศลไปให้นางเปรต ในทันตาเห็นนั่นเอง วิบาก คือ ข้าว น้ำ และเครื่อง นุ่งห่ม ได้เกิดขึ้นนี้ เป็นผลแห่งทักษิณา ในขณะนั้นเอง นางเปรตมี ร่างกายบริสุทธิ์สะอาด นุ่งห่มผ้าอันมีค่า ยิ่งกว่าผ้าแคว้นกาสี ประดับ ด้วยผ้า และอาภรณ์อันวิจิตร เข้าไปหานางติสสา ผู้เป็นหญิง ร่วม สามี.

ฯลฯ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น