เคยได้ฟังมาว่า ตาเห็นรูปเกิด จักขุวิญญาณ สามสิ่งประชุมกัน เป็นผัสสะ ... มโน คิดธรรมารมณ์เกิดมโนวิญญาณ ไม่เข้าใจทวารใจว่าใจรู้ตนเองได้อย่างไร มีอะไรเป็นอารมณ์คิดแล้วรู้หรือรู้แล้วคิด

ขอถามเพื่อเจริญปัญญาครับ

อีกข้อได้ยินมาว่าในอรรถกถามีการแกะพระพุทธรูปด้วยแก่นจันทน์ ลองค้นดูยังไม่พบ ขอผู้รู้ช่วยตอบด้วย

ถามมาเพราะเจริญพุทธคุณเป็นหลักเห็นวัตถุใดๆ จะระลึกถึงพุทธคุณและคำสอนที่เกี่ยวข้องได้ง่าย จึงสนใจเรื่องนี้

ขอขอบพระคุณ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สำหรับทางใจ มี ธรรม คือ ธัมมารมณ์ เป็นอารมณ์ ได้แก่ จิต ๘๙ เจตสิก ๕๒ ปสาทรูป ๕ สุขุมรูป ๑๖ นิพพาน และ บัญญัติ

ดังนั้น ทางใจ สามารถมีอารมณ์ได้ทั้งนามและรูป ซึ่ง จิต สามารถรู้จิตได้ และ สามารถรู้เจตสิกได้ ครับ เพราะเป็นสภาพรู้ ครับ

ส่วน การแกะพระพุทธรูปด้วยแก่นจันทร์เท่าที่อ่านและค้นมา ยังไม่เคยพบในพระไตรปิฎก ครับ

ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา