* แสงสว่างภายนอกทั้งหลาย แม้จะมีแสงสว่างแรงกล้าสักเพียงใด เช่น แสงอาทิตย์ ก็เพียงแต่สามารถขจัดความมืดภายนอกที่มีในปัจจุบันขณะนั้นเท่านั้น

* โมหะ หรือ อวิชชา คือความไม่รู้ตามความเป็นจริง เป็นสภาพของอกุศลธรรมที่เมื่อเกิดกับจิตขณะใด ก็จะปรุงแต่งทำให้จิตขณะนั้นเป็นอกุศล ที่เป็นไปด้วยความมืดเพราะไม่รู้ตามความเป็นจริงในสิ่งที่กำลังปรากฏขณะนั้นเลย และเมื่อไม่รู้ตามความเป็นจริง ก็ยึดถือว่าเป็นเรา เป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน

* สะสมโมหะมาในชีวิตทุกภพชาติตลอดสังสารวัฏฏ์อันยาวนาน จึงมีความไม่รู้ตามความเป็นจริง ซึ่งเป็นความมืดตื้ออย่างมากมาย เพราะมืดจนไม่รู้ว่ามืด เหมือนคนตาบอดที่ไม่เห็นแม้แต่ความมืด

* ปัญญาเป็นสภาพที่รู้ความจริงของสิ่งที่มีจริงๆ ตามความเป็นจริงว่า ขณะนี้เป็นเพียงสภาพธรรมแต่ละอย่าง ที่ไม่ใช่เรา ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตนใดๆ เลย

* ปัญญาจึงเป็นแสงสว่างที่ยิ่งกว่าแสงสว่างทั้งหลาย เพราะสามารถขจัดความมืดคือความไม่รู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏได้ตามลำดับ จนสามารถขจัดพืชเชื้อของความมืดในจิตที่เคยสะสมมาแสนนานได้ตามความเป็นจริง เป็นพระอริยบุคคลขั้นต่างๆ จนถึงความเป็นพระอรหันต์ที่ขจัดความมืดคืออวิชชาได้หมดสิ้น

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ