[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 578

วรรคที่ไม่สงเคราะห์เป็นปัณณาสก์

ทุจริตวรรคที่ ๓

๘. ทุติยโวหารปถสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 578

๘. ทุติยโวหารปถสูตร

ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต

[๒๒๘] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก ธรรม ๔ ประการ เป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้กล่าวว่าไม่เห็นในสิ่งที่ได้เห็น ๑ กล่าวว่า ไม่ได้ยินในสิ่งที่ได้ยิน ๑ กล่าวว่าไม่ทราบในสิ่งที่ได้ทราบ ๑ กล่าวว่า ไม่รู้ในสิ่งที่รู้ ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก.

บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมากด้วย ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ บุคคลกล่าวว่าเห็นในสิ่งที่ได้ เห็น ๑ กล่าวว่าได้ยินในสิ่งที่ได้ยิน ๑ กล่าวว่าทราบในสิ่งที่ ได้ทราบ ๑ กล่าวว่ารู้ในสิ่งที่รู้ ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ นี้แล เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมาก.

จบทุติยโวหารปถสูตรที่ ๘