ตราบใดที่ยังไม่ได้ อบรมเจริญปัญญา จนถึงขั้นที่สามารถจะดับกิเลสได้เป็นสมุจเฉท กิเลสทั้งหลายที่เกิดขึ้นแต่ละครั้ง แต่ละขณะ แม้ว่าจะดับไปแล้ว ก็สะสมสืบต่อ อยู่ในจิตขณะต่อๆ ไปเป็นอนุสัยกิเลส คือเป็นกิเลสซึ่งยังไม่ได้ดับ จึงเป็นเชื้อ เป็นปัจจัย ที่จะทำให้เกิดกิเลสประเภทนั้นๆ อีก แม้โทสมูลจิตซึ่งเป็นจิตที่ขุ่นใจแม้เพียงเล็กๆ น้อยๆ ในวันหนึ่งๆ เช่น มีเสียงโทรศัพท์ แล้วรับโทรศัพท์ และเสียงโทรศัพท์ที่ฟัง ก็ไม่ค่อยจะชัดเจน ขณะนั้นเป็นจิตประเภทไหน เป็นความไม่พอใจที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วนิดเดียว เล็กน้อย ซึ่งถ้าไม่สังเกตก็ไม่รู้ว่า ขณะนั้นเป็นโทสะ ซึ่งจะสะสมสืบต่ออยู่ในจิตขณะต่อๆ ไป

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ