ความเพียร โดยทั่วไปหมายถึง ความขยันหมั่นเพียร ไม่เกียจคร้าน ไม่ท้อถอยในกิจการงาน แต่ทางธรรม คือ ความเพียรชอบ เพียรเจริญกุศล เพียรศึกษาพระธรรมเพียรศึกษาสภาพธรรม เพียรละอกุศลด้วยความเพียรในสัมมัปปธาน ๔ ซึ่งทั้งหมดเป็นกิจของวิริยเจตสิกที่เป็นสัมมาวายามะ

เชิญคลิกอ่าน...สัมมัปปธาน ๔ [ปธานสูตร]

ทุกครั้งที่เราทำกุศลก็มีวิริยเจตสิกเกิดร่วมด้วย ถ้าขาดวิริยะกุศลก็เกิดไม่ได้

วิริยะ แปลว่า ความเพียร เพียรที่จะฟังธรรม เพียรที่จะศึกษาธรรมะ เพียรที่จะ

ทำความดีทุกอย่าง เพียรที่ลดละอกุศลที่ไม่ดีทางกาย ทางวาจา เช่น ระวังคำพูด ไม่พูดให้คนอื่นเสียหาย ไม่พูดให้เขาเสียใจ ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน

ความเพียรเป็นธรรมสำคัญที่ปรากฎอยู่ในธรรมะหลายหมวดใช่ใหมครับ ขอความกรุณายกตัวอย่างให้ทราบเพิ่มเติมคร่าวๆ ด้วยครับ

สาธุ