
อ.คำปั่น: ขอกราบท่านอาจารย์ครับ "ชีวิตนี้จะไปไหน?" ที่จะเป็นสาระเป็นข้อเตือนใจครับ
ท่านอาจารย์: ถามได้ไหม?
อ.คำปั่น: ถามได้ครับ
ท่านอาจารย์: จะไปไหน กำลังไป จะไปไหนรู้ไหม? ไปแน่! อยู่ไม่ได้หรอกทุกขณะ กำลังไปทุกขณะ แต่จะไปไหน รู้ไหม? ไปเรื่อยๆ หรือไปไหนก็ไปอย่างนั้นหรือ? หรือว่า จะไปไหน จนกว่าจะถึงที่ๆ จะไป ไม่เหมือนที่ไม่รู้ว่าจะไปไหน
ถ้ามีผู้ถามว่า จะไปไหน? จะตอบว่าอย่างไร? ต้องมีที่ๆ จะไป แต่ว่าถ้าถามเดี๋ยวนี้ว่า จะไปไหน ตามข้อสนทนาใช่ไหม? ถามได้ใช่ไหม?
อ.คำปั่น: ถามได้ครับ
ท่านอาจารย์: ก็ถามว่า จะไปไหน รู้หรือยัง คนไปรู้หรือยังว่าจะไปไหน เพราะทุกขณะกำลังไป ไม่ไปไม่ได้ อยู่ไม่ได้ ต้องไปทุกขณะ แล้วไปไหน?
ถ้าไม่ได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลย ก็จะไปตามทางที่สะสมมา ชอบอย่างไรก็เป็นปัจจัยให้ไปอย่างนั้น แต่เมื่อได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีอะไรที่ประเสริฐกว่านี้ เพราะอย่างไรก็ต้องจากโลกนี้ไป และที่มีชีวิตอยู่ก่อนจะจากโลกนี้ไป มีอะไรบ้างที่เป็นสิ่งที่ประเสริฐ ทุกอย่างหมด กลับมาไม่ได้เลยสักอย่างเดียว
จากความไม่รู้ ได้ฟังคำที่สามารถได้รู้สิ่งที่มีทุกขณะได้ แต่เห็นทางที่จะไปไหม? ใกล้ไหม? ง่ายไหม? ไปเฉยๆ ได้ไหม? หรือต้องไปด้วยความรอบคอบระมัดระวังละเอียดที่จะไม่ไปผิดทาง เพราะว่าทางมีหลายทาง แล้วทำไมบางคนไปผิด เพราะไม่รู้ตามความเป็นจริง
ด้วยเหตุนี้ ทุกคนเกิดมาแล้วก็ไปทุกชาติ ไปโดยความไม่รู้ว่าจะไปไหน จนกว่าจะไปไหน เริ่มรู้แล้วยัง? ถ้าถาม เริ่มรู้หรือยัง จะไปไหน? จากความไม่รู้ ความหลง ความมืด ไปสู่ทางสว่างที่สามารถที่จะเห็นถูกต้อง เข้าใจความจริงที่มีในขณะนี้
แม้ว่าจะยาวไกลสักเท่าไหร่ก็ตาม หนทางนี่ไม่ได้ไปด้วยความไม่รู้ แต่ว่าต้องไปด้วยการเข้าใจคำที่ไม่สามารถจะคิดไตร่ตรองด้วยตนเองแน่นอน แต่อาศัยคำของผู้ที่ได้ทรงตรัสรู้แล้ว หนทางนำไป ที่จะต้องเป็นผู้ที่ระมัดระวังละเอียดรอบคอบที่จะไม่หลงทาง เพราะหลงทางกันมามากมาย ไม่รู้ว่าไปไหน ก็วนเวียนอยู่นั่นแหละ!! ไปทางโน้น ทางนี้ ก็หลงอยู่
แต่ว่า ถ้ารู้หนทางจริงๆ ว่าไปไหน ไปสู่ทางที่รู้ความจริง เพราะขณะนี้จริง แต่ยังไม่รู้ความจริงของสิ่งที่มีเดี๋ยวนี้
เพราะฉะนั้น ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละท่าน จากการที่ได้ฟังแล้ว จะไปไหน ต้องตอบเอง
อ.คำปั่น: ก็ซาบซึ้งอย่างยิ่งครับ มีประโยชน์ตั้งแต่ต้นจนถึงขณะนี้เลยครับ ก็เป็นโอกาสที่แต่ละท่านก็ได้สะสมอบรมเจริญปัญญาร่วมกันครับ
ขอเชิญฟังได้ที่ ..
หนทางนี้คือ คือ สติปัฏฐาน ๔
กิจของจิต กับ ความวิจิตรของกรรม
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่งค่ะ
กราบยินดีในกุศลจิตของ อ.คำปั่น ด้วยความเคารพค่ะ
มีอะไรที่ประเสริฐกว่านี้
ถ้าไม่ได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเลย ก็จะไปตามทางที่สะสมมา ชอบอย่างไรก็เป็นปัจจัยให้ไปอย่างนั้น แต่เมื่อได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีอะไรที่ประเสริฐกว่านี้ เพราะอย่างไรก็ต้องจากโลกนี้ไป และที่มีชีวิตอยู่ก่อนจะจากโลกนี้ไป มีอะไรบ้างที่เป็นสิ่งที่ประเสริฐ ทุกอย่างหมด กลับมาไม่ได้เลยสักอย่างเดียว
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในกุศลจิตครับ