เห็น ขณะนี้ ไม่รู้ตามความเป็นจริง ก็เป็นภัยแล้ว ภัยที่น่ากลัวที่สุด ก็คือ กิเลสที่อยู่ภายใน เป็นภัยที่อันตรายอย่างยิ่งเพราะมองไม่เห็น ภัย คือ ความไม่รู้ในลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ มีสภาพธรรมปรากฏแต่ก็มองไม่เห็น ... เป็นภัยแล้ว ความไม่รู้ในสิ่งที่กำลังปรากฏ มีเห็น ได้ยิน ... เป็นต้น ก็ยึดถือสภาพธรรมนั้นว่าเป็นสัตว์ เป็นบุคคล เป็นตัวตน ชอบบ้าง ไม่พอใจบ้าง เมื่อกิเลสมีกำลังก็กระทำอกุศลกรรม ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ พูดเท็จ ... ซึ่งก็คือ เวร ตราบใดที่มีภัยคือกิเลส ก็จะมีเวรต่อๆ ไปอีก ...
ผู้ฆ่าสัตว์ ต้องไปเกิดในนรก การตกนรก เป็นผลของเวร เหตุที่เกิด โลภะ ความติดข้องนั้น คือ อวิชชา ซึ่งก็คือความไม่รู้ เมื่อไม่ได้สิ่งที่ติดข้องต้องการ จึงเป็นเหตุให้เกิด โทสะ จะหมดโลภะได้ ก็ด้วยปัญญา
ขออนุโมทนาค่ะ...
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาค่ะ
ผู้ที่มีศีล ๕ ชื่อว่า ไม่มีเวร ไม่มีภัยกับใคร ผู้ที่อบรมปัญญา จนดับกิเลสหมด บรรลุเป็นพระอรหันต์ ผู้นั้นก็พ้นจากภัยเวรทั้งปวงค่ะ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ
ขออนุโมทนาครับ
ปุถุชนที่ยังไม่ได้ฟังพระธรรม ก็ไม่เข้าใจ แต่ถ้ามีเหตุปัจจัยให้เกิดการฆ่าก็เป็นเพราะยังเป็นปุถุชน ยังไม่ได้ดับความเห็นผิด ก็เป็นธรรมดา ไม่ใช่พอรู้อะไรหน่อยแล้วก็กลัวบาปกรรม กลัวก็เป็นธรรมะ จนกว่าค่อยๆ ละคลายความเห็นผิด ว่าไม่ใช่เรา คือ พระโสดาบัน
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ