ชีวิตประจำวันที่ดำเนินไปในแต่ละวัน ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย เป็นการดำเนินไปด้วยวิบากจิตซึ่งเป็นผลของกรรมที่ได้กระทำแล้ว ส่วนทางใจเป็นการคิดนึก เนื่องจากการสะสมมา ทำให้คิดได้ต่างๆ กันตามการสะสมอันนี้พอเข้าใจได้ ส่วนหลังการเห็น ได้ยินได้กลิ่น ลิ้มรส กระทบสัมผัส และคิดนึก แล้วเกิดการกระทำต่อไป ก็จะเป็นกรรมใหม่ที่เกิดจากการสะสมมาทำให้คิดเช่นนั้น ทำเช่นนั้น ไม่มีตัวเราที่จะไปเลือกได้ แต่เป็นเช่น นั้นเพราะอุปนิสยปัจจัย ถูกต้องไหมครับ

เพราะว่าอาศัยการศึกษาธรรมะและการฟังธรรมะ ทำให้เราเป็นคนดี และกุศลทั้งหลายจะเจริญขึ้นได้ ก็มาจากการฟังธรรมะแล้วเข้าใจประพฤติตาม

อนุโมทนาครับ