ขอเรียนถามว่าพระพุทธเจ้า ได้ทรงแสดงธรรมที่เกี่ยวกับฮวงจุ้ยไว้ในพระไตรปิฎก หรือไม่อย่างไรครับ เพราะผมเคยฟังธรรมพอจำได้ลางๆ ว่าพระพุทธเจ้าทรงแสดงว่า "เมื่อภิกษุเข้าไปอยู่ในสถานที่ใดแล้ว ทำให้สมาธิตั้งมั่น ปัญญาเจริญดี ภิกษุก็ควรอยู่ในที่นั้น ถ้า เข้าไปอยู่ในสถานที่ใดแล้ว สมาธิไม่ตั้งมั่น ปัญญาไม่เจริญ ภิกษุไม่ควรอยู่ในที่นั้น" ไม่ทราบ ผมจำผิดหรือไม่และขัอความดังกล่าวถือว่าเป็นคำสอนที่แสดงถึงฮวงจุ้ย ใช่หรือไม่ครับ
ในพระไตรปิฎก พระพุทธองค์ทรงแสดงเสนาสนะที่ควรเสพ คือควรอาศัยอยู่ เพราะเมื่ออยู่แล้วกุศลธรรมเจริญ อกุศลธรรมเสื่อม เสนาสนะที่อยู่นั้นควรอยู่ หมายถึงที่อยู่นั้นเหมาะสม สัปปายะ สมควรแก่สมณะ ไม่เกี่ยวกับฮวงจุ้ยดังข้อความบางตอนจาก เสวิตัพพาเสวิตัพพสูตร
เชิญคลิกอ่านที่นี่....
สิ่งที่ควรเสพและไม่ควรเสพ [เสวิตัพพาเสวิตัพพสูตร]
สัปปายะมีหลายอย่าง เช่นถ้าอาหารสัปปายะ ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้บรรลุธรรมได้ ในพระไตรปิฏกมีแสดงไว้ว่า อุบาสิกาคนหนึ่งท่านได้บรรลุเป็นพระอนาคามี ท่านสามารถรู้วาระจิตของคนอื่นได้ ท่านดูแลภิกษุ ๖๐ รูป และท่านก็รู้ว่าควรให้อาหารประเภทใดกับภิกษุ ภายหลังภิกษุ ๖๐ รูปได้อาหารที่เป็นสัปปายะ ทำให้ท่านบรรลุ มรรค ผล นิพพานหมดค่ะ
เชิญคลิกอ่านที่นี่....
ว่าด้วยภูมิสถานอันน่ารื่นรมย์ [รามเณยยกสูตร]
ขอรบกวนเรียนถาม พระพุทธองค์ทรงแสดงเหตุผลหรือรายละเอียดไว้หรือไม่ ว่าทำไมการเสพเสนาสนะอย่างหนึ่ง กุศลธรรมเจริญขึ้น อกุศลธรรมเสื่อมลง และการเสพเสนาสนะอีกอย่างหนึ่งกุศลธรรมเสื่อมลง อกุศลธรรมเจริญขึ้น
เข้าใจว่าการเสพเสนาสนะบางแห่ง กุศลธรรมเจริญขึ้น อกุศลธรรมเสื่อมลง เพราะเป็นเสนาสนะสัปปายะ อากาศดี อาหารบริบูรณ์ อยู่ใกล้พระเถระผู้ทรงคุณ ได้ฟังธรรม ได้สนทนาธรรม และเป็นเสนาสนะที่ไม่ขัดกับพระวินัย ส่วนการเสพเสนาสนะบางแห่ง กุศลธรรมเสื่อมลง อกุศลธรรมเจริญขึ้น เพราะมีเหตุโดยนัยตรงกันข้าม
เข้าใจว่าฮวงจุ้ยเป็นศาสตร์หนึ่ง แต่ไม่ใช่พุทธศาสตร์ศาสตร์ (วิชา) มีมากมาย แต่ศาสตร์ที่ดับทุกข์ได้ คือ พุทธศาสตร์
เรื่องของฮวงจุ้ย เป็นเรื่องของความเชื่อของบุคคล ที่เมื่อทำอะไรต้องหาคนมาดูฮวงจุ้ยว่าเหมาะสมหรือไม่ มีพี่ที่ชอบปฏิบัติธรรมเหมือนกัน ก็ยังต้องดูฮวงจุ้ย ในการสร้างบ้าน
สงสัยคำว่าฮวงจุ้ยแปลว่าอะไร ค้นมาได้ดังนี้ ฮวง คือลม จุ้ยหรือซุ้ยหมายถึงน้ำ ฮวงจุ้ยเป็นศาสตร์ที่ว่าด้วยลมกับน้ำ
ขออนุโมทนาครับ
ขออนุโมทนาค่ะ