คือผมได้ผิดศีลข้อ3ครับโดยไม่ได้ตั้งใจ ที่สำคัญมันเกิดในครอบครัวตัวเองครับ ผมได้ทำผิดร้ายแรงมากและตอนนี้กลัวมากครับไม่มีสติและสมาธิในการดำรงชีวิตเลยครับมันทรมานมากผมต้องแก้อย่างไรครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓ - หน้าที่ ๑

ถ้าบุรุษพึงทำบาปไซร้ ไม่ควรทำบาปนั้น บ่อยๆ ไม่ควรทำความพอใจในบาปนั้น เพราะว่า ความสั่งสมบาป เป็นเหตุให้เกิดทุกข์

บุคคลไม่ควรดูหมิ่นบาปว่าบาปมีประมาณ น้อยจักไม่มาถึง แม้หม้อน้ำยังเต็มด้วยหยาดน้ำที่ตกลง (ทีละหยาดๆ ) ได้ฉันใด ชนพาลเมื่อสั่งสมบาป แม้ทีละน้อยๆ ย่อมเต็มด้วยบาปได้ฉันนั้น

สิ่งที่ไม่ดีที่ได้ทำไปแล้ว ก็เป็นอันสำเร็จไปแล้ว ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก ขณะต่อไปสำคัญที่สุด คือ จะไม่กลับไปทำสิ่งที่ไม่ดีอย่างนั้นอีก เพราะอกุศลกรรม การทำชั่วทั้งหลาย ไม่นำมาซึ่งประโยชน์สุขใดๆ เลย มีแต่เป็นเหตุนำมาซึ่งความทุกข์ความเดือดร้อนเท่านั้น ดังนั้น จึงไม่มีอะไรที่จะดีไปกว่า การเป็นการคนดี และฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ ซึ่งจะเป็นที่พึ่งได้โดยตลอด เป็นที่พึ่งไม่ให้ตกไปในฝ่ายชั่วประการต่างๆ สิ่งที่ผ่านไปแล้ว ก็ผ่านไป ก็ขอให้ตั้งต้นใหม่ ตั้งใจทำกิจการงาน ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อไป เพราะความเศร้าเสียใจ ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อะไรทั้งสิ้น ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ