ความตายไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวอย่างที่คิด แต่ที่เรากลัวตายกันทุกวันนี้ เป็นเพราะอวิชชา และโลภะ ทำให้เรากลัวการพลัดพรากจากสิ่งที่ยึดถือว่าเป็นเรา ของเรา และสิ่งที่รักใคร่ยินดีพอใจทั้งหลาย ถ้าพิจารณาให้ดี เราคงไม่ได้กลัวตายจริงๆ หรอก แต่เรากลัวการพลัดพรากและกลัวการเกิดในภพภูมิใหม่ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าจะเป็นเช่นไร ความกลัวไม่ได้ช่วยให้พ้นทุกข์แต่เป็นการเพิ่มทุกข์ เมื่อทุกข์มี หนทางดับทุกข์ก็ต้องมี และมีอยู่ทางเดียวเท่านั้น คือ การอบรมเจริญปัญญา ด้วยการหมั่นฟังและพิจารณาพระธรรม

ขออนุโมทนา

ความตายไม่ใช่สิ่งน่ากลัว เปรียบเหมือนคนนอนหลับแล้วตื่นขึ้นมา แต่ที่น่ากลัวที่สุดคือเราไม่รู้ว่าตายจากโลกนี้ไปแล้ว เราจะมีโอกาสได้ฟังธรรม หรือเกิดในสุคติภูมิหรือเปล่า

ขออนุโมทนาค่ะ

ความตายเป็นเรื่องไม่น่ากลัว สำหรับผู้ที่ศึกษา และเข้าใจธรรมะ ถ้าคนทั่วไป ทุกคนกลัวความตายเหมือนกันหมด ดิฉันพยายามพิจารณาความตายอยู่บ่อยๆ เท่าที่ทำได้ มันช่วยลดความโลภ ความโกรธ ความหลงในตัวเราลงไปได้เยอะเลย ทำให้เราใส่ใจในการทำบุญมากขึ้น เพราะคิดว่าเราจะตายเมื่อไร ก็ไม่รู้ มีโอกาสต้องสร้างกุศลทุกอย่างที่ทำได้

การให้ทาน รักษาศีล กี่ภพกี่ชาติก็ไม่ออกจากวัฏฏะ ที่สำคัญคือการอบรมเจริญปัญญาด้วยการฟังธรรมให้เข้าใจถูก เพราะปัญญาที่สะสมไม่สูญหายไปไหน การเจริญปัญญาเท่านั้นที่จะดับทุกข์ในสังสารวัฏฏ์ได้ ค่ะ

ฃออนุโมทนาครับ

ก็คือ กลัวกับความคิดนั่นเอง

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ