บางตอน จากการสนทนาธรรมที่โรงแรมแม่น้ำแคว

จังหวัดกาญจนบุรี วันที่ ๒๖ ตุลาคม ๒๕๓๐

ในหนังสือ "แด่ผู้มีทุกข์" โดย ท่านอาจารย์สุจินต์ หน้า ๕๔ ครับ

".....โลภะเป็นเหตุนำมาซึ่งความทุกข์ ต้องการสิ่งใดแล้วไม่ได้ก็เป็นทุกข์ หวังว่าสิ่งนั้นจะเป็นอย่างนั้นแต่แล้วสิ่งนั้นก็ไม่เป็นอย่างที่หวัง ก็เป็นทุกข์ ดีที่สุดคือไม่หวัง เพราะทุกสิ่งที่มีเหตุปัจจัยก็จะต้องเกิดอยู่แล้ว ไม่ว่าจะหวังหรือไม่หวังก็ตาม แม้แต่เพียงหวังก็เป็นทุกข์แล้ว

ฉะนั้น ถ้าไม่อยากทุกข์ก็อย่าหวัง เกิดมาเพื่อทำหน้าที่ทุกอย่างให้ดีที่สุด ไม่หวังอะไรตอบแทนเลยจากสิ่งที่ทำไปแล้วนั้น ถ้าเกิดผลดี ก็ดี แต่ก็ไม่ได้หวังว่าจะต้องดีถึงขั้นนั้นขั้นนี้ เมื่อทำดีที่สุดแล้วสบายใจ เพราะไม่ต้องเดือดร้อนว่าทำไม่ค่อยดี ฉะนั้น จึงทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อกันความเดือดเนื้อร้อนใจ

เมื่อทำดีที่สุดแล้ว อะไรจะเกิดก็เกิด ถ้าดี ก็ดี ถ้าไม่ดี ก็ช่วยไม่ได้ แล้วก็ไม่ได้ต้องการให้ใครมาชมด้วย เพราะถ้าทำดีแล้วหวังจะให้ใครชมก็จะเป็นทุกข์อีกแล้วว่า อุตส่าห์ทำแทบตายไม่เห็นมีใครชมเลย กลายเป็นว่าทำดีเพื่อต้องการให้คนชม ฉะนั้น จะต้องไม่หวั่นไหวกับคำชมหรือคำติ ทำอย่างดีที่สุดแล้วไม่หวังเลยว่าอะไรจะเกิด ไม่ต้องแบกโลก..."

ขอกราบเท้าขอบพระคุณและขออนุโมทนา

ในกุศลจิตของท่านอาจารย์ที่เมตตาชี้แนะ และสั่งสอนในธรรมะที่ตรงที่สุด และท่านอาจารย์ก็ทำให้ดูเป็นแบบอย่างด้วยครับ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณจักรกฤษณ์ ครับ

เทศนานี้ได้เตือนใจแล้ว น้อมบูชาท่านอาจารย์ ขอบพระคุณท่านผู้นำมาลงเป็นอย่างยิ่ง

อนุโมทนากับคุณจักรฤษณ์ ด้วยค่ะ ขอแบ่งปัน ไปบันทึกไว้เตือนใจ และ เผยแพร่ต่อค่ะ

ขออนุโมทนาค่ะ

"...ฉะนั้น ถ้าไม่อยากทุกข์ก็อย่าหวัง เกิดมาเพื่อทำหน้าที่ทุกอย่างให้ดีที่สุด ไม่หวังอะไรตอบแทนเลยจากสิ่งที่ทำไปแล้วนั้น..."

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณจักรกฤษณ์ด้วยครับ

ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

"ดีที่สุดคือไม่หวัง เพราะทุกสิ่งที่มีเหตุปัจจัยก็จะต้องเกิดอยู่แล้ว ไม่ว่าจะหวังหรือไม่หวังก็ตาม (ถ้าไม่มีเหตุปัจจัย หวังยังไงก็ไม่เกิด) เมื่อทำดีที่สุดแล้วสบายใจ เพราะไม่ต้องเดือดร้อนว่าทำไม่ค่อยดี ทำอย่างดีที่สุดแล้วไม่หวังเลยว่าอะไรจะเกิด ไม่ต้องแบกโลก"

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอกราบเท้าขอบพระคุณและขออนุโมทนา ในกุศลจิตของท่านอาจารย์ ที่เมตตาชี้แนะ และสั่งสอนในธรรมะที่ตรงที่สุด และท่านอาจารย์ก็ทำให้ดูเป็นแบบอย่างด้วยเช่นกันครับ และขออนุโมธนาบุญกับท่านจักiกฤษณ์ด้วยนะครับ ที่ช่วยทำให้มีห้องสมุดเล็กๆ ในวัดป่า ของวัดใหม่ปลายห้วย และก็ต้องขออนุโมทนาในหนังสือธรรมะของอาจารย์สุจินต์และสื่อ ธรรมะต่างๆ ด้วยครับ

โลภะเป็นเหตุนำมาซึ่งความทุกข์ จึงต้องอบรมปัญญาจนกว่าจะละโลภะ โทสะ โมหะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลศรัทธาและกุศลวิริยะของคุณจักรกฤษณ์ด้วยค่ะ และที่สำคัญคือช่วยทำให้มีห้องสมุดเล็กๆ ในวัดป่า ของวัดใหม่ปลายห้วย ดังที่คุณโชติธัมโมกล่าวมา

ขออนุโมทนาครับ